تحليل كاركردهاي اجتماعي– موسيقايي وسبك شناسي ويژگيهاي واژگان موسيقي در تاريخ بيهقي

بررسي موسيقي درتاريخ بيهقي، ازمعتبرترين متون تاريخي – ادبي و اسناد با اهميت تاريخ ايران در دوره غزنوي ، درحوزۀ مطالعات بينا رشته اي است كه از سويي در حوزه ادبي به سبك شناسي لغات و اصطلاحات موسيقي و از سوي ديگر در حوزه موسيقي شناسي بمطالعه جايگاه اجتماعي، منزلت و مرتبه موسيقيدانان و مناسبتهاي اجرايي موسيقي درقرن پنجم هجري ميپردازد و علاوه بر توصيف وضعيت دربار غزنويان، به جايگاه ،كاركردها وكنشهاي موسيقايي درمتن زندگي درباري و جامعه آن روزگاران ميپردازد، هرچند بسبب شرح وقايع تاريخي ، مجال كاربرد اصطلاحات خاص و فني موسيقي درآن نيست ، شمار بسياري ازاصطلاحات و لغات تك معنايي موسيقي و لغات چند معنايي با معني اصطلاحي موسيقي و انواع سازهاي كوبه اي و بادي و رشته اي براي توصيف مناسبتي خاص بكار رفته است. بالاترين بسامد واژگان موسيقي شامل لغات چند معنايي موسيقي و انواع سازهاي كوبه اي و بادي است كه در موسيقي مراسمي و رزمي و بيان روايتهاي تاريخي با مشخصه اعلان و اخبار بكار رفته است.