معرفي شش تكنيك جديد توصيفي در رمان معاصر بر اساس مجموعه آثار ابوتراب خسروي

تكنيكهاي توصيفي در گذشته عبارتند از: توصيف حقيقي، واقعي،مستقيم، زنده، فردي، شخصيت و صحنه. اما گونه هاي توصيف در داستان نويسي معاصر و متون مدرنيستي بيشتر و متنوعتر از قصه نويسي سنتي است. برخي از اين شگردها عبارتند از: توصيف هرمونوتيك، انعكاسي، چندبعدي، هنجارگريز، سوررئاليستي، انتزاعي، مكتوم، ايدوئولوژيك، ذهني، تحليلي، مغايرتي، تبعي و نشانه گرا. اين پژوهش بمعرفي و واكاوي شش تكنيك جديد ايدئولوژيك، ذهني، تحليلي، مغايرتي، تبعي و نشانه گرا در مجموعه آثار ابوتراب خسروي ميپردازد. بررسي آثار خسروي از منظر تكنيكهاي توصيفي فوق، تمهيدي است براي بازنمود روشنتر و دقيقتر شيوه شناسي وصف در داستان نويسي معاصر. شگردهاي توصيفي در اين جستار بشيوۀ (توصيفي- تحليلي) بررسي شده است. نتايج آن نشان ميدهد كه آثار خسروي توانايي نمود بسامد بالايي از تكنيكهاي وصف و دسته بندي جديدي از فن توصيف را در خود دارد.