عنوان مقاله :
بررسي اثر متقابل نوع محيط كشت و ميزان تنظيم‌كننده رشد در ريزازديادي پايه پررشد گلابي (Pyrus betulifolia)
پديد آورندگان :
منصوريار ، معصومه دانشگاه ايلام - دانشكده كشاورزي , عبدالهي ، حميد سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - پژوهشكده ميوه هاي معتدله و سردسيري , عرفاني مقدم ، جواد دانشگاه ايلام - دانشكده كشاورزي , سلامي ، عليرضا دانشگاه تهران، , پرديس كشاورزي و منابع طبيعي
كليدواژه :
پرآوري , كشت بافت , گلابي , نمك‌هاي معدني , BAP
چكيده فارسي :
به منظور دست يافتن به حداكثر پرآوري در محيط‌هاي كشت، مي‌توان با توجه به نوع گونه گياهي، از مقادير مختلف نمك‌ها و تنظيم‌كننده‌هاي رشد استفاده نمود. در برخي مواقع اثر متقابل اين مواد مي‌تواند نتايج متفاوتي را بر ميزان پرآوري گياهچه‌ها، در شرايط درون‌شيشه‌اي در پي داشته باشد. در اين پژوهش تأثير كاربرد دو محيط كشت پايه MS و QL در ريزازديادي گلابي گونه Pyrus betulifolia مورد مطالعه قرار گرفت كه بيشترين ميزان پرآوري در محيط كشت QL و بيشترين ميزان توسعه يافتگي برگ‌ها در محيط كشت MS بود. به منظور توليد برگ‌هاي توسعه‌يافته‌تر در محيط كشت QL و با توجه به تفاوت در ميزان خالص يون‌هاي NO3،NH4+، Cl و Ca2+ در دو محيط كشت مورد بررسي، نمك‌هاي NH4NO3 در سه غلظت 6.25، 12.5 و 18.75 ميلي‌مولار و CaCl2 در دو غلظت 0.9 و 1.8 ميلي‌مولار به محيط كشت QL اضافه شدند. بر اساس نتايج به دست آمده افزايش در ميزان NH4NO3 و CaCl2 تأثيري در ميزان پرآوري ريزنمونه‌ها نداشت؛ اما با افزايش در ميزان اين دو نمك، سطح برگ ريزنمونه‌ها در محيط كشت QL توسعه يافت. در آزمايشي ديگر با هدف افزايش ميزان پرآوري در محيط كشت MS، با افزايش در ميزان سايتوكينين BAP در اين محيط كشت از 0.5 به 1، 1.5 و 2 ميلي‌گرم در ليتر، پرآوري در محيط كشت MS افزايش نشان داد. به نظر مي‌رسد محيط كشت MS به دليل دارا بودن غلظت بيشتري از نمك‌هاي ماكرو در مقايسه با محيط كشت QL، نيازمند تنظيم‌كننده رشد بيشتري به جهت دست يافتن به پرآوري مناسب مي‌باشد. در مجموع بر مبناي نتايج اين پژوهش، در ريزازديادي گلابي گونه P. betulifolia با توجه به هدف آزمايش، مي‌توان از هر دو محيط كشت پايه MS و QL به همراه غلظت مناسبي از سايتوكينينBAP و نمك‌هاي NH4NO3 و CaCl2استفاده نمود.
عنوان نشريه :
علوم باغباني ايران
