تأثير اسيد‌ساليسيليك و متيل‌جاسمونات بر ويژگي‌هاي مورفولوژيكي، فعاليت آنزيمي‌هاي آنتي‌اكسيداني و درصد اسانس گياه سرخارگل (Echinacea purpurea L.) در شرايط اقليمي زنجان

به منظور ارزيابي اثر اسيد ساليسيليك و متيل جاسمونات و اثرات متقابل آنها بر برخي از ويژگي هاي گياه سرخارگل، آزمايشي به صورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار، در شرايط اقليمي زنجان اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل سه سطح اسيدساليسيليك (صفر، 1 و 2 ميلي مولار) به عنوان فاكتور اول و متيل جاسمونات در سه سطح (صفر، 5/0 و 1 ميلي مولار) به عنوان فاكتور دوم بودند. صفات مورد ارزيابي شامل صفات مورفولوژيكي (ارتفاع بوته، سطح برگ، تعداد گل، درصد وزن خشك بوته)، صفات فيزيولوژيكي (كلروفيل كل، كاروتنوئيد، فلاونوئيد) و فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيداني پراكسيداز و كاتالاز و همچنين درصد اسانس بودند. بر پايه نتايج به‌دست آمده در اين پژوهش، اثر متقابل 1 ميلي مولار اسيد ساليسيليك و 5/0 ميلي مولار متيل جاسمونات بيشترين اثر را بر فعاليت آنزيم هاي كاتالاز و پراكسيداز داشت. كاربرد برگي اسيد ساليسيليك 2 ميلي مولار باعث افزايش ارتفاع، سطح برگ و تعداد گل شد. در بين غلظت هاي مختلف متيل جاسمونات، غلظت 1 ميلي مولار اين ماده بيشترين اثر را بر مقدار كلروفيل كل، كاروتنوئيد و فلاونوئيد در مقايسه با تيمارهاي اسيدساليسيليك داشت و غلظت 2 ميلي مولار اسيد ساليسيليك، بيشترين اثر را بر مقدار درصد اسانس نسبت به تيمارهاي متيل جاسمونات بر جاي گذاشت. با توجه به نتايج اين پژوهش، در مجموع اثر ساده كاربرد برگي 2 ميلي مولار اسيد ساليسيليك و 1 ميلي مولار متيل جاسمونات توانست اكثر صفات اندازه گيري شده در اين پژوهش را نسبت به تيمار شاهد به طور معني داري بهبود بخشد.