تأثير نانونقره بر آلودگي باكتريايي و شاخص‌هاي مورفولوژيكي و بيوشيميايي بادام GN15 كشت بافتي

نانوتكنولوژي توانسته راهگشاي روش هاي نويني در علوم گياهي و تحقيقات كشاورزي باشد. اين تحقيق به منظور بررسي اثرات نانونقره در 4 غلظت (صفر (شاهد)، 100، 150 و 200 ميلي گرم بر ليتر) و 8 تكرار، در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي، بر درصد زنده ماني، آلودگي باكتريايي و شاخص هاي مورفولوژيكي و بيوشيميايي ريزنمونه هاي بادام GN15، در دانشگاه اروميه، اجرا شد. جوانه انتهايي بادام رشديافته در محيط كشت MS حاوي 3 درصد ساكاروز و 0.8 درصد آگار، در محيط مشابه، حاوي غلظت هاي مختلف نانونقره و 1 ميلي گرم بر ليتر BAP، واكشت و در اتاقك رشد قرار داده شدند. با افزايش غلظت نانونقره، درصد زنده ماني ريزنمونه ها افزايش و آلودگي باكتريايي و قارچي كاهش يافتند. نانونقره در غلظت هاي صفر تا 100 ميلي گرم بر ليتر، باعث افزايش طول ريشه، تعداد برگ، ميزان كلروفيل a، b، كلروفيل كل، كارتنوئيد و كربوهيدرات هاي محلول برگ و در غلظت هاي بالاتر، موجب كاهش اين فاكتورها شد. افزايش غلظت نانونقره باعث كاهش طول ساقه و تعداد ساقه شد، اما روي تعداد ريشه تأثير معني داري نداشت. با وجود تأثير افزايش غلظت نانونقره در كاهش آلودگي باكتريايي، تا سطح 200 ميلي گرم بر ليتر، حتي تا كمتر از 10 درصد، بهترين سطح، درجهت بهبود ويژگي هاي رويشي و بيوشيميايي ريزنمونه هاي GN15، تيمار 100 ميلي گرم بر ليتر بود.