ارزيابي تنوع ژنتيكي ارقام و ژنوتيپ‌هاي بومي مختلف انگور (Vitis vinifera) با استفاده از نشانگرهاي ISSR

انگور يكي از مهمترين محصولات باغي است كه به دليل ارزش اقتصادي و غذايي آن به طور گسترده كشت مي شود. به منظور دست يابي به ارقام جديد با عملكرد بالا و صفات كيفي بهتر، شناسايي ارقام موجود ضروري است. برخي از گونه هاي وحشي انگور در معرض فرسايش ژنتيكي قرار دارند؛ لذا تعيين تنوع ژنتيكي ارقام و ژنوتيپ هاي وحشي انگور به منظور توسعه برنامه هاي اصلاحي آينده انگور داراي اهميت بالايي مي باشد. در اين تحقيق تنوع ژنتيكي 75 رقم و ژنوتيپ هاي وحشي انگور (Vitis vinifera L.) با استفاده از 17 نشانگر ISSR مورد بررسي قرار گرفت. در مجموع 132 باند با استفاده از 17 نشانگر ISSR توليد شد كه از اين تعداد 75 باند (57.58%) چند شكل بودند. تعداد باندهاي چندشكل از 2 در آغازگر UBC873 تا 7 در آغازگز UBC836 متغير بود. تعداد آلل هاي مؤثر (Ne) از 1.72 در آغازگر UBC880 تا 1.18 در آغازگر UBC873 متغير بود. محتواي اطلاعات چندشكل (PIC) آغازگرها  بين 0.42 در آغازگر UBC880 و 0.14 در آغازگر UBC873 با ميانگين 0.32 برآورد شد. گروه بندي ژنوتيپ ها به روش تجزيه خوشه ايي بر اساس ماتريس تشابه Dice و با استفاده از الگوريتم Complete ارقام مورد مطالعه را در چهار گروه قرار داد. بيشترين تشابه ژنتيكي (0.73) بين ارقام جيغ جيغا و بلك سيدلس و همچنين بين آلفونسو و بلك سيدلس و كمترين تشابه ژنتيكي (0.11) بين ارقام دسترچين و لعل سياه مشاهده گرديد. بر اساس شاخص شباهت ژنتيكي Nei، بيشترين فاصله ژنتيكي مربوط به جمعيت هاي خارجي و وحشي بود. آناليز واريانس مولكولي تنوع درون جمعيت ها و بين جمعيتي را به ترتيب 61 درصد و 39 درصد از كل تنوع نشان داد.