اثر پرولين و اسيد ساليسيليك بر شاخص‌هاي مورفولوژيكي و فيتوشيميايي استويا (Stevia rebaudiana Bert.)

در اين مطالعه به منظور بررسي اثر پرولين و اسيد ساليسيليك بر صفات مورفولوژيكي و فيتوشيميايي گياه استويا آزمايشي به صورت طرح فاكتوريل در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه زنجان اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل پرولين در سه سطح (صفر، 1، 2 ميلي مولار) و اسيد ساليسيليك در سه سطح (صفر، 0.3، 0.6 ميلي مولار) بودند كه به صورت محلول‌پاشي برگي پس از استقرار نشا، در سه مرحله به فاصله 10 روز انجام شد. صفات مورد بررسي شامل سطح برگ، عملكرد وزن تر و خشك برگ و كل بوته در واحد سطح، كلروفيل (a،b و كل)، كاروتنوئيد، فنل كل، فلاونوئيد كل و درصد فعاليت آنتي اكسيداني بودند. تيمارها به طور قابل توجهي در صفات بالا نسبت به شاهد تأثير گذار بودند. بالاترين ميانگين سطح برگ (cm5949.239)، عملكرد تر (g/m787.217) و خشك برگ (g/m228.25) و عملكرد تر (g/m1339.223) و خشك كل بوته (g/m327.252) در سطح تيمار 1 ميلي مولار پرولين به همراه 0.3 ميلي مولار اسيد ساليسيليك مشاهده شد. كاربرد اثرات ساده غلظت هاي 2 ميلي مولار پرولين و 0.6 ميلي‌مولار اسيد ساليسيليك منجر به افزايش ميزان كلروفيل a، b، كاروتنوئيد و فلاونوئيد كل شد. بالاترين ميزان كلروفيل كل (mg/g fw5.23) در اثرات متقابل تيمار 2 ميلي مولار پرولين به همراه 0.3 ميلي مولار اسيد ساليسيليك و بالاترين ميزان فنل (mg/g dw19.94) در 1 ميلي مولار پرولين به همراه 0.6 ميلي مولار اسيد ساليسيليك مشاهده شد. مي توان استنباط نمود كه تيمار با پرولين و اسيد ساليسيليك با تأثير بر فرآيندهاي رشدي و فيزيولوژيكي، در افزايش عملكرد و توليد متابوليت هاي ثانويه استويا مؤثر بودند.