تأثير محلولپاشي برگي يدات‌پتاسيم بر تحمل به شوري توت‌فرنگي

در اين پژوهش، تأثير محلول پاشي برگي يدات پتاسيم (5 و50 ميلي‌گرم بر ليتر KIO3) بر بهبود تحمل به شوري (50 ميلي مولار) در گياه توت فرنگي (Fragaria ananassa Duch.) در قالب طرح كامل تصادفي مورد مطالعه قرار گرفت. با توجه به نتايج به‌دست آمده، شوري از طريق كاهش پارامترهاي دخيل در انتقال الكترون فتوسنتزي شامل شارش انتقال الكترون (φEo) و فعاليت كمپلكس آزاد كننده اكسيژن (Fv/Fo) باعث افت شاخص كارآيي فتوسيستم‌ها (PIabs) به‌دليل افزايش مقدار مالون دي آلدهيد (MDA)، گرديد. گياهان تيمارشده با غلظت‌هاي پايين يدات پتاسيم (5 ميلي‌گرم بر ليتر)، افزايش معني دار وزن خشك برگ، پروتئين كل و قندهاي محلول را در شرايط شوري نشان دادند. غلظت پايين يدات پتاسيم از طريق افزايش فنل كل و فعاليت آنزيم كاتالاز باعث بهبود فعاليت سيستم پاداكسايشي گرديد. در مقايسه، تيمار 50 ميلي‌گرم بر ليتر يدات نه تنها نتوانست باعث تخفيف تنش شوري شود بلكه خود باعث آسيب سيستم فتوسنتزي شد و فعاليت كمپلكس آزادكننده اكسيژن را كاهش داد. در نتيجه با اين كه غلظت 5 ميلي‌گرم بر ليترباعث بهبود عملكرد فتوشيميايي و فعاليت سيستم پاداكسايشي در شرايط شوري شد ولي نتايج اين تحقيق براي اولين بار نشان داد كه كاربرد غلظت بالاي يدات باعث سميت و كاهش عملكرد فتوشيميايي فتوسنتز گرديد.