ارزيابي تغيير برخي تركيبات حاصل از تنش خشكي در ژنوتيپ‌هاي طبيعي مركبات

مركبات اغلب در معرض خشكي‌هاي دوره‌اي هستند. به همين منظور، اثر تنش خشكي بر ميزان برخي تركيبات در دانهال‌هاي نوسلار 8 ژنوتيپ‌ ناشناخته مركبات شامل 4-2، 2-5، 2-12، 5-10، 1-10، 1-2، بكرايي و ليموآستارايي به همراه دو پايه‌ متحمل پونسيروس (Poncirus trifoliate Raf.)و حساس راف‌لمون (Citrus jambhiri Lush.)مطالعه شد. اين پژوهش، به صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار در بستر كوكوپيت و ماسه (1:1) تحت شرايط گلخانه‌اي انجام شد. فاكتورها شامل ژنوتيپ هاي مركبات و سطوح آبياري بودند. نتايج نشان داد در شرايط تنش، پونسيروس با 298.4 ميكرومول بر گرم وزن خشك برگ، بيش‌ترين تجمع پرولين را داشت و بيش‌ترين ميزان تجمع مالون‌دي‌آلدهيد در راف لمون با 356.9 نانومول بر گرم وزن خشك برگ و كم ترين در پونسيروس با 134.4 ميكرومول بر گرم وزن خشك مشاهده شد. همچنين در شرايط تنش، بيش‌ترين ميزان قند محلول در ژنوتيپ 25 با 97.37 ميلي‌گرم بر گرم وزن خشك برگ و كم ترين نيز در راف لمون با 51.57 ميلي‌گرم بر گرم وزن خشك برگ گزارش شد. در شرايط تنش، راف لمون كم ترين ميزان كلروفيل كل را داشت. ژنوتيپ 2-5 با 9.4 ميلي‌گرم بر گرم وزن خشك برگ، بيش‌ترين و ژنوتيپ ليمو آستارايي با 4.4 ميلي‌گرم بر گرم وزن خشك برگ، كم ترين ميزان كاروتنوييد كل را داشتند. بيش‌ترين مقدار كلسيم در شرايط تنش در پونسيروس با 57 ميلي‌گرم بر گرم وزن خشك برگ و كم ترين در راف لمون با 32.63 ديده شد. بر اين اساس، پونسيروس و ژنوتيپ 25 به عنوان متحمل در برابر خشكي و راف لمون و ليمو آستارايي بعنوان حساس معرفي شدند.