تأثير محيط‌هاي كشت و تنظيم‌كننده‌هاي مختلف بر استقرار درون‌شيشه‌اي و توليد متابوليت‌هاي ثانويه گياه Vaccinium arctostaphylos L.

اين تحقيق به منظور بررسي تأثير نوع محيط كشت پايه و تنظيم كننده هاي رشد گياهي مختلف بر استقرار و رشد ريزنمونه هاي قره قاط و ميزان متابوليت‌هاي ثانويه در شرايط كشت درون شيشه اي انجام گرديد. براي اين منظور، ريزنمونه‌هاي تك ‌گره اي و جوانه هاي انتهايي قره قاط از مناطق جنگلي استان اردبيل تهيه و از طريق تيمار با محلول g/l3 بنوميل، محلول H2O2 (5%) ، اتانول 70% و در نهايت محلول هيپوكلريت سديم 2.5% با 10=pH  به مدت 12دقيقه به ترتيب ضدعفوني شدند. ريزنمونه ها روي محيط كشت هاي MS، AN و WPM حاوي  mg/l 0.1 NAA يا IBA و سطوح مختلف BAP، زآتين و TDZ كشت شدند. نتايج نشان داد كه درصد ريزنمونه‌هاي رشد كرده و تعداد برگ در هر ريزنمونه به‌طور معني‌داري تحت تأثير نوع محيط كشت پايه، تركيب هورموني محيط كشت و اثر متقابل بين آنها قرار گرفت. تعداد برگ در هر ريزنمونه و رشد ريزنمونه‌ها در  محيط كشت MS به‌طور معني‌داري بيشتر از محيط كشت هاي پايه AN و WPM بود. بيشترين درصد ريزنمونه‌هاي رشد كرده و تعداد برگ در هر ريزنمونه در محيط كشت پايه MS حاوي (mg/l 0.1) IBA به همراه 0.5 و 1 ميلي‌گرم بر ليتر زآتين يا 0.5 ميلي‌گرم بر ليتر BAP به دست آمد. همچنين از نظر ميزان متابوليت‌هاي ثانويه بين تيمار هاي مختلف اختلاف معني داري وجود داشت. بيشترين ميزان تركيبات آنتوسيانيني و فلاونوئيد به ترتيب در محيط كشت MS حاوي 2 ميلي گرم بر ليتر BAP و 0.1 ميلي گرم بر ليتر IBA و MS حاوي 2 ميلي گرم بر ليتر TDZ و 0.1 ميلي گرم بر ليتر NAA به دست آمد.