جايگاه فضاي سبز در معماري مسكوني ابنيه سنتي ايران با رويكرد به قرآن كريم و متون ديني

ايرانيان با توجه به فرهنگ اسلامي و سير بالندگي خود در محيطي مبتني بر اصول اسلامي، كمتر موردي از عناصر زندگي خود را بدون لحاظ كردن فرهنگ و جهان‌بيني اسلامي بيان مي‌نمايند كه فضاي سبز و مسكن نيز جداي از اين امر نيست. اين پژوهش با بررسي توصيفي _ تحليلي آيات قرآن و تفاسير موجود و نيز متون معتبر اسلامي از جمله نهج‌البلاغه، نهج‌الفصاحه و غررالحكم و تحليل بيست خانه، سعي دارد زوايا و مفاهيم اسلامي مرتبط با فضاي سبز در معماري مسكوني ابنيۀ سنتي ايران را استخراج كند. در نهايت نتيجه‌اي كه از اين مقاله استنباط مي‌شود، نشان مي‌دهد ايرانيان با شناخت و درك و به‌كارگيري ابزاري آيات قرآن‌كريم و متون مذهبي تلاشي وافري را براي انطباق و بازسازي محيط زيست خود بر اساس آموزه‌هاي اسلامي داشته‌اند كه از جمله اين موارد مي‌توان به طور خاص توصيفات و تصورات ارائه شده از بهشت را در فضاي سبز و باغ ايراني ملاحظه كرد. پرسش‌هاي اصلي تحقيق بر اين قرارند كه شاخصه‌هاي توصيفي فضاي سبز در متن قرآن كريم و متون معتبر مذهبي چه بوده است و قرآن كريم و متون معتبر مذهبي درباره عناصر فضاي سبز در ابنيه مسكوني چه الگويي را ارائه مي‌دهند؟