بررسي مفهوم مهدويت در ديوان شيخ آذري

شيخ حمزه بن علي اسفرايني از شاعران و نويسندگان قرن نهم هجري قمري است. زمانه وي، مصادف با اوضاع نابه‌سامان بعد از ايلخانان و قبل از شكل‌گيري صفويان مي‌باشد. ارتباط با دولت شيعي سربداران و بررسي و تحليل آثار و انديشه‌هاي وي، نشان از تشيع و انديشه‌هاي مهدويت در آثار و مخصوصاً ديوان اشعار شيخ مي‌باشد. از شيخ آذري آثاري به نظم و نثر باقي‌مانده كه مهم‌ترين آن، ديوان اشعار، ارزش بسياري در تاريخ و ادبيات قرن نهم دارد. از آن‌جا كه آثار وي هنوز مورد بررسي و مطالعه قرار نگرفته، شناخته شده نيست. در اين ميان يكي از ويژگي‌هاي اصلي قصايد شيخ آذري، جايگاه مدح و منقبت ائمه اطهار: و ارادت خاص و ويژه به امام زمان(عج) در آنهاست. اين پژوهش با تحقيق بر روي نسخه‌هاي خطي ديوان شيخ آذري به بررسي و شناسايي مفهوم مهدويت و همچنين انديشه انتظار در آن پرداخته است. بدون شك تحقيق بر آثار ارزشمند اين سرزمين در شناخت و معرفي نويسندگان شيعي كه در حوزه مهدويت كار كرده اند، قبل از شكل گيري حكومت صفويه كمك شاياني خواهد كرد.