بررسي تأثير سطوح نيمه‌عايق و طبيعي در تغييرات رطوبت پروفيل خاك سامانه‌هاي سطوح آبگير بهينه‌سازي شده

اين پروژه به منظور بررسي تأثير سامانه‌هاي سطوح آبگير با تيمارهاي مختلف، در ذخيره‌‌سازي مطلوب رطوبت در پروفيل خاك چاله نهال، جهت استقرار و توسعه پوشش گياهي مثمر به مدت 5 سال در استان كرمان به اجرا در آمده است. اندازه‌گيري و ثبت داده‌هاي رطوبت خاك در زمان‌هاي 1 روز بعد از بارندگي، 1 روز قبل از آبياري، 1 روز بعد از آبياري و هر 5 روز يكبار در طول دوره رشد گياه، با استفاده از دستگاه رطوبت‌سنج TDR در عمق‌هاي 25، 50 و 75 سانتي‌متري چاله نهال براي هر يك از سامانه‌هاي سطوح آبگير انجام گرفت. نتايج مقايسه ميانگين درصد رطوبت خاك در تيمارهاي مختلف نشان داد كه در عمق 25 سانتي‌متري چاله نهال، تيمارها نقشي در تغييرات ميزان رطوبت خاك نداشته‌اند. در عمق 50 سانتي‌متري خاك، بين تيمارهاي مختلف در سطح احتمال 5 درصد تفاوت معني‌دار وجود داشته است. در عمق 75 سانتي‌متري خاك، بين تيمارهاي جمع‌آوري پوشش گياهي سامانه با فيلتر سنگريزه‌اي و جمع‌آوري پوشش گياهي سامانه بدون فيلتر سنگريزه‌اي در سطح احتمال 5 درصد و بين تيمارهاي عايق نمودن بخشي از سطح سامانه با فيلتر سنگريزه‌اي و عايق نمودن بخشي از سطح سامانه بدون فيلتر سنگريزه‌اي در سطح احتمال 4 درصد تفاوت معني‌دار وجود داشته است. بدين ترتيب استفاده از سامانه‌هاي سطوح آبگير باران به ويژه سامانه عايق به همراه به كارگيري فيلتر سنگريزه‌اي جهت افزايش ذخيره رطوبت پروفيل خاك در ناحيه توسعه ريشه درختان مثمر در باغات دامنه‌اي توصيه مي‌گردد.