پهنه بندي خشكسالي هاي اقليمي و بزرگي خشكسالي با استفاده از شاخص SPI و روش زمين آمار كريجينگ(مطالعه موردي: استان كرمان)

خشكسالي تقريبا در تمام مناطق آب و هوايي رخ مي دهد از جمله مناطق پر بارش و كم بارش و عمدتا به كاهش مجموع بارندگي دريافتي در يك دوره طولاني از زمان مثلا يك فصل يا يك سال مربوط مي شود. خشكي يكي از ويژگي هاي دائمي آب و هواي مناطق كم بارش است اما خشكسالي اختلالي موقتي است. يكي از مناطقي كه در چند سال اخير به شدت تحت تأثير پديده خشكسالي قرار گرفته است استان كرمان بوده، اين حقيقت لزوم انجام تحقيقات گسترده اي را در اين زمينه بيان مي كند. در اين تحقيق از نمايه بارش استاندارد شده بارش SPI با هدف تعيين نقاط حساس به خشكسالي و شناسايي ويژگي هاي خشكسالي در استان كرمان استفاده شده است. پس از جمع آوري داده هاي بارش 59 ايستگاه موجود در استان اعم از باران سنجي و سينوپتيك از سال 1353 تا 1383و حذف ايستگاه هاي داراي آمار ناقص، ميزان نمايه SPI در مقياس-هاي زماني 1 ،3 ،6 ،9 و 12 ماهه بدست آمد، بررسي روش‌هاي مختلف درون‌يابي براي پهنه‏بندي خشكسالي با استفاده از سيستم‏هاي اطلاعات جغرافيايي (GIS) نشان داده است كه روش كرجينگ براي درون يابي شدت دوره‏هاي خشك مناسب است. لذا با استفاده از اين روش و با كمك نرم افزار (GS+ ) مقادير نقطه‌اي نمايه SPI (اعداد به دست آمده براي هر ايستگاه) به سطح تعميم داده شد و همين طور با تعيين دوره هاي خشك ايستگاه ها در مقياس هاي زماني، نقشه‏هاي هم شدت و نقشه هاي هم ارزش بزرگي تهيه شد. نتايج حاصل از اين تحقيق مشخص مي كند كه قسمت هايي از جنوب غربي و غرب استان در محدوده شهرستان هاي بافت، رابر و سيرجان از نظر احتمال وقوع خشكسالي از حساسيت بيشتري برخورار هستند و هرچه مقياس زماني بالاتر مي رود قدر مطلق مجموع دوره هاي خشك بيشتر مي شود.