بررسي تجربيات موفق بين‌المللي در مديريت خشكسالي

تجزيه‌وتحليل سياست‌هاي مديريت خشكسالي موجود در بعضي از كشورها از جمله ايران نشان مي‌دهد كه تصميم‌گيرندگان به‌جاي توسعه سياست‌هاي جامع و بلند‌مدت، عمدتاً از طريق رويكرد مديريت بحران در برابر خشكسالي واكنش نشان مي‌دهند. يكي از برنامه‌هاي جامع، مدل مديريت ريسك خشكسالي در كشورهاي عضو اتحاديه اروپا است كه بر مبناي دستورالعمل چارچوبي آب اتحاديه اروپا (WFD) صورت مي‌پذيرد. در پژوهش حاضر سند مذكور به همراه تجربيات موفق كشورهاي مختلف در مواجهه با بحران خشكسالي به‌منظور تهيه طرحي پيشنهادي جهت مديريت خشكسالي كشور، مورد تحليل و بررسي قرار گرفت. مطالعه حاضر از منظر هدف، پژوهشي كاربردي است. پژوهش به روش مطالعات كتابخانه‌اي و به استناد منابع و مقالات معتبر علمي و بين‌المللي صورت پذيرفت. نتايج نشان داد جهت مديريت خشكسالي، ايجاد ظرفيت سازماني جهت ارزيابي خشكسالي و اثرات مختلف آن بر جامعه عاملي اصلي است. اين مهم جز با تشكيل كميته مستقل خشكسالي ميسر نخواهد بود. از سوي ديگر، مديريت خشكسالي بايد به‌صورت يك فرآيند مديريت ريسك باشد كه تأكيد بر نظارت دائم منابع دارد و تغييرات اقليمي منطقه تحت نظر را به‌طور منظم رصد ‌نمايد. در مجامع بين‌المللي، مديريت خشكسالي از ديدگاه مديريت ريسك به‌جاي مديريت بحران پذيرفته‌شده است. طرح پيشنهادي ارائه‌شده در پژوهش حاضر نيز بر مبناي مديريت فعال خشكسالي (مديريت ريسك) بوده كه با ارائه برنامه‌ريزي‌هاي دراز‌مدت و پيش‌بيني، طرح‌هاي مناسب و آمادگي‌هاي لازم براي مقابله با خشكسالي را فراهم مي‌آورد.