كاركردها و كژكاركردهاي انتخابات در ايران:به سوي تكميل زنجيره سياست انتخاباتي

تكثريابي ساخت سياسي و فعال شدن شكاف‌هاي اجتماعي باعث شده تا جمهوري اسلامي طي دو دهه گذشته شاهد فرايند تشديديابنده‌اي از رقابت‌هاي انتخاباتي باشد. در كنار تمام كاركردهاي مثبت انتخابات در ايران، سويه‌هاي تاريك اين فرايند كمتر شناخته شده است. انتخابات در ايران اغلب باعث افزايش تنازعات دروني ساخت سياسي، ايجاد انقطاع‌هاي بسيار شديد در فرايند سياستگذاري، زمينه‌سازي براي فعال‌سازي و تشديد شكاف‌هاي اجتماعي (خصوصا شكاف‌هاي قومي و مذهبي) و همچنين شكل‌گيري نوعي سياست‌ورزي مبتني بر حامي‌پروري و تشديد فساد اقتصادي سياستمداران شده است. اما يكي از اصلي‌ترين پيامدهاي منفي اين فرايند، اثر مشروعيت‌زداي انتخابات است. اين نقش مشروعيت‌زدا با نقش ضدتوسعه‌اي انتخابات در ايران پيوند خورده است. درك چنين ابعادي از لحاظ آسيب‌شناسي فرايندهاي دموكراتيك و تلاش براي ارتقاي كيفيت سازوكارهاي انتخاباتي از اهميت بالايي برخوردار است. چارچوب پيشنهادي مقاله براي اصلاح مسير، سياستگذاري در راستاي «تكميل زنجيره نهادي سياست انتخاباتي» مي‌باشد.