بررسي خشونت نسبت به ماماها در محل كار: مرور نظام‌مند

مقدمه:خشونت در محل كار به‌صورت اعمال پرخاشگرانه نسبت به افرادي كه در محل كار درحال انجام وظيفه هستند، تعريف مي‌شود و در اشكال مختلفي مانند سوء‌استفاده كلامي، فيزيكي، ضرب و جرح، تجاوز، آزار و اذيت، زورگويي، اوباشگري، تهديد و رفتارهاي زشت و ناپسند رخ مي‌دهد.خشونت در محل كار در هر شغل و جايگاهي مي‌تواند رخ بدهد.مطالعات متعددي نشان داده‌اند كه خشونت در محيط‌هاي كار مامايي وجود دارد. در اين راستا، هدف از مطالعه حاضر، مروري بر مطالعات انجام‌شده در زمينه خشونت نسبت به ماماها در محل كار مي‌باشد. مواد و روش‌ها:در مطالعه مروري حاضر به‌منظور يافتن مطالعات مرتبط، پايگاه‌هاي اطلاعاتي SID،Irandoc، Scopus و Pubmed با استفاده از كليدواژه‌هاي مبتني بر  MeSH(Medical Subject Headings) شامل: Workplaceaggression، Bullying، Workplaceviolence، violenceVerbal، Physicalviolenceو Midwifeو معادل‌ فارسي آن‌ها شامل: خشونت در محل كار، خشونت كلامي، خشونت فيزيكي و نزاع به‌صورت جداگانه و تركيب با كلمه quot;ماما بدون محدوديت زماني تا ماه آذر سال 1397 جستجو شدند. شايان ذكر است كه براي بررسي مقالات از quot;فرم استخراج داده‌ها كه براساس هدف پژوهش توسط پژوهشگران طراحي شده بود، استفاده گرديد و نتايج به‌صورت كيفي گزارش شدند. يافته‌ها:از مجموع 216 مطالعه يافت‌شده، بعد از اعمال معيارهاي ورود و خروج، در نهايت هفت مقاله وارد مطالعه شدكه طرح چهار مطالعه مقطعي، دو مطالعه توصيفي اكتشافي و يك مطالعه توصيفي تحليلي بود. بيشترين شيوع گزارش‌شده به خشونت كلامي (3/83 درصد) اختصاص داشت كه 60 درصد از اين خشونت از سوي همراهان بيماران اعمال شده بود. نتيجه‌گيري:با وجود بالابودن خشونت در رشته مامايي مطابق با درصدهاي اعلام‌شده در مقالات لازم است اين موضوع در ايران بيشتر مورد بررسي قرار گيرد تا بدين‌طريق عوامل مؤثر بر خشونت، منابع آن، تجارب ماما از خشونت و آثار حاصل از آن شناسايي شوند. در اين ارتباط، پيشنهاد مي‌گردد مسئولان هر بيمارستان با استفاده از پرسشنامه استاندارد، فراواني و منابع خشونت را در بخش‌هاي مامايي شناسايي كنند و در كمك به رفع آن‌ها كوشا باشند؛ زيرا خشونت مي‌تواند بر عملكرد شغلي و بهره‌وري آن‌ها و به تبع بر كيفيت مراقبت‌ از بيماران و سلامت آن‌ها اثرگذار باشد.