تزيينات معماري در حوضخانۀ خانۀ دُخانچي شيراز

خانه دخانچي يكي از خانه هاي اعياني شيراز در دوره قاجار بوده است. از ويژگي هاي بارز اين خانه وجود حوضخانه است.حوضخانه فضايي با كاربري متنوع در معماري ايران است. در حوضخانه خانه دخانچي نمونه هايي ك منظير از تزيينات كاشي كاريو نقاشي روي سقف ديده مي شود. بررسي اين ويژگي هاي تزييني و مقايسه آ نها با ساير تزيينات موجود در اين خانه موضوعاصلي مقاله پيش روست. بدين منظور شيوه اجرايي تزيينات و شناخت نقشمايه ها و رن گها و ه مچنين موقعيت مكاني آ نهادر حوضخانه و خانه دُخانچي شيراز مورد بررسي و تحليل قرار گرفت هاست. اين پژوهش به شيوه توصيفي تحليلي و براساسمشاهدات ميداني و كتابخانه اي انجام شده است.براساس يافته هاي اين تحقيق در خانه دخانچي تزيينات كاشي كاري، گچ بري، معرق و نقاشي از نظر دقت درشيوه اجرا با يكديگرهماهنگ هستند. با وجود اي نكه نقوش كاشي كاري ديوارهاي حياط و حوضخانه شامل انواع انساني، گياهي، جانوري و مناظرطبيعي مي شود، نقوش به كاررفته بر سق فها تنها نقوش گياهي گل و مرغ و مناظر طبيعي اروپايي است. علت اين موضوع رام يتوان در شيوه ساخت سقف هاي گر هچيني آلت و لقط يافت كه قاب بند يهايي كوچك براي ترسيم نقوش ساخته است. قاب هايكاشي هف ترنگ، روايتگر داستان هاي مذهبي، تاريخي و نمادين است كه در آ نها تلفيق اصول هنرهاي تصويري شرق و غرب رامي توان ديد.