اقتصاد مقاومتي به عنوان يك انديشه اسلامي

تفسيرهاي متفاوتي از ماهيت اقتصاد مقاومتي در پيشينه رو به رشد آن شده است. يكي از نقاط ضعف اين تفسيرها، عدم تمركز بر مفهوم محوري در اقتصاد مقاومتي و همچنين عدم تبيين وجه اسلاميت آن است. در اين مقاله با استفاده از روش تحليلي، ماهيت اقتصاد مقاومتي در رويكرد اسلامي بررسي مي شود. فرضيه تحقيق آن است كه اقتصاد مقاومتي در بررسي چگونگي ايجاد ثبات و امنيت اقتصادي در كنار رشد اقتصادي و عدالت، از رهيافت‌هاي اسلامي در تعيين آسيب‌پذيري‌هاي اقتصادي، رتبه‌بندي آنها و همچنين راهبردهاي ايمن‌ساز بهره‌ مي‌برد. نتايج نشان مي‌دهد كه تحليل اقتصاد مقاومتي از آسيب‌هاي اقتصادي دروني/بيروني، رفتاري/ساختاري و كلان/بخشي متفاوت از آسيب‌شناسي ارائه شده در پيشينه اقتصاد تاب‌آوري است. راهبردهاي اقتصاد مقاومتي جهت مقابله با اين آسيب‌ها نيز متمايز از راهبردهاي تاب‌آوري اقتصادي است. توجه به آسيب‌هاي نظام مالي ربوي، فرهنگ مصرف‌گرايي و نظام تأمين اجتماعي متمركز از جمله مختصات اقتصاد مقاومتي است. تأمين مالي مشاركتي، فرهنگ مصرف اعتدالي و نظام تأمين اجتماعي غير متمركز نيز از جمله راهبردهاي ايمن‌ساز برخاسته از انديشه‌هاي اسلامي است.