تبيين الگوي پارادايمي دانش و جايگاه راهبردي آن از منظر قرآن و روايات

هر يك از مكاتب به تبيين دانش از  منظر معرفت شناسي، هستي شناسي، انسان شناسي و روش شناسي مورد نظر خود پرداخته‌اند. اسلام به عنوان دائيه‌دار برترين دين و آخرين مكتب از سوي پروردگار بيشترين توجه خود را به دانش، اهميت آن، كسب  و عمل به آن اختصاص داده است. اما براي روشن شدن نحوه بهره‌مندي مورد توجه اسلام از دانش در اين تحقيق با استفاده از روش تحقيق كيفي نظريه مبنايي يا داده بنياد، مفاهيم مندرج در متون دو كتاب تفسير تسنيم و ميزان الحكمه مورد بررسي و كدگذاري باز، محوري و انتخابي قرار گرفت. مضمون محوري مورد نظر دانش بود و طي انجام اين مراحل مفاهيم، مقوله ها و قضايايي در خصوص دانش و ويژگي‌هاي آن و همچنين مراتب و ارزشمندي آن استخراج و تبيين شد. مضامين حاصل از كد گذاري از منظر مشخصات عوامل ششگانه مدل پارادايمي نظريه داده بنياد، يعني عوامل علي، مضمون محوري، عوامل مداخله گر، بستر حاكم، راهبردها  و پيامدها مورد توجه قرار گرفت و دسته بندي شد. سپس روابط ميان اين شش گروه تبيين گرديد. بدين‌ترتيب هدف از انجام اين تحقيق كه تبيين مفهوم دانش و اجزاء و اركان آن و نيز روابط ميان اين اجزاء و اركان از منظر اسلام است، با استفاده مدل پارادايمي روش تحقيق نظريه مبنايي حاصل شد.