عاطفه‌گرايي در مكتب اخلاق مولوي با محوريت اخلاق مراقبت

Emotion-Oriented Approach in Rumi's View on Islamic Moral Focusing on Ethics of Care

هر بار كه در اقيانوس عميق انديشۀ مولوي غور مي‌كنيم، وجهي نو در مقابل ديدگانمان ظاهر مي‌شود كه گويي اولين باري است كه با چنين تفكري آشنا مي‌شويم اما، اين بار تحير، افزون‌تر است چراكه، مكتب اخلاقي جديدي كه با نام اخلاق مراقبت، در قرن نوزده و بيست ميلادي با پيشر فت‌هاي روان‌شناختي و روان كاوي انسان در اروپا مطرح است، مولوي قرن‌ها قبل بدان دست يافته و موشكافانه و البته جامع‌تر آن را طرح مي‌نمايد و همين يك نكته براي توجيه اعجازآميز بودن مكتب اخلاقي وي، كه هنوز هم سرمشق آموزه‌هاي اخلاقي است، كفايت مي‌كند. يكي از رهيافت‌هاي اخلاق مراقبت، عاطفه‌گرايي است كه در اين مقال، نحوۀ طرح آن در آثار مولوي، با برجسته سازي اين نكته كه عاطفه‌گرايي اخلاقي مولوي با خدا آغاز و به خدا مي‌انجامد، مورد تعمق قرار گرفته حال آن كه، مبناي عاطفه در مكتب اخلاقي غربي، بر عاطفۀ مخلوق متكي است، جاي تامل دارد.

Any time one delves deep into Rumi's thoughts, a new aspect appears before him as if it is the first time one faces such a thought. However, this time the surprise is greater because the new ethic school named ethic of care raised through developments in human psychology and psychoanalysis in the 19th and 20th centuries in Europe had been achieved and raised by Rumi rigorously and of course more comprehensively centuries ago. This matter is sufficient to justify his ethics as wonderful, which is still an example of moral teachings.One of the approaches for ethics of care is emotion whose layout in the works of Rumi has been deeply studied in this paper highlighting the fact that Rumi's ethical emotion started and ended with God. It deserves reflection that in western ethical school, emotion is created based on human one. an‎d only such a drawback can challenge the whole school.