نظريۀ بازي‌ها و فرازونشيب روابط روسيه و اتحاديۀ اروپا در هزارۀ جديد

از گذشته تاكنون، روابط روسيه و اروپا از مهم‌ترين موضوع‌ها در ميان تحليل‌گران روابط بين‌الملل بوده و در مطالعات متعدد تلاش شده است اين روابط، از چشم‌اندازهاي نظري متفاوتي تحليل شود. نظريۀ بازي‌ها از جديدترين ابزارهاي تحليلي در مطالعات روابط بين‌الملل است. نوشتار حاضر با استفاده از نظريۀ بازي‌ها و بهره‌گيري از روش پژوهش كيفي و ابزار مطالعات اسنادي، تلاش مي‌كند به اين پرسش پاسخ دهد كه چه بازي‌هايي در روابط روسيه و اتحاديۀ اروپا در سال‌هاي 2000 تا 2018 وجود داشته است؟ نتيجه‌هاي اين نوشتار نشان مي‌دهد كه در سال‌هاي 2000 تا 2004، عملكرد بازيگران همراه با بدبيني متأثر از فضاي امنيتي بحران كوزوو، با شرايط حاكم بر بازي معماي زنداني هم‌خواني دارد كه پس از آن به‌دليل سطح وابستگي اقتصادي-تجاري، مجاورت جغرافيايي و تروريسم به بازي دست به ماشه تبديل مي‌شود. در سال‌هاي 2004 تا 2008 با وقوع انقلاب‌هاي نارنجي، استقرار سپر دفاع موشكي و جنگ گرجستان، به‌تدريج سياست همسايگي اروپا در برابر سياست همسايگي روسيه قرار گرفته است و بازي با حاصل جمع صفر شكل مي‌گيرد. در سال‌هاي 2008 تا 2012 پيشنهاد مدوديف مبني بر نظم نوين امنيتي به همراه بحران مالي و ضرورت تأمين امنيت انرژي به محركي مهم براي چرخش در سياست‌هاي تقابلي و شكل‌گيري بازي شكار گوزن تبديل مي‌شود؛ ولي در ادامه مشكلات مربوط به حقوق بشر، شدت‌گيري رقابت در حوزۀ انرژي و شكل‌گيري بحران‌هاي سوريه و اوكراين دو بازيگر را در مسير بدون بازگشت تقابل در قالب بازي جوانك ترسو -كه تاكنون (2018) نيز ادامه دارد- هدايت كرده است.