ارائه مدلي جهت مكان يابي كاربري مسكوني با رويكرد كالبديزيست محيطي در شهر تهران

رشد سريع شهرها يكي از پديده هاي جهاني است كه تحت تاثير عوامل متعددي از جمله عوامل محيطي، انساني، سياسي و اقتصادي به وقوع مي پيوندد. از اولويت هاي برنامه ريزان و مديران شهري، ارائه خدمات بهتر شهروندان و دسترسي آنان به امكانات شهري است. مكان يابي مناسب زمين يكي از مهم ترين عوامل ايجاد مسكن و به دليل دارا بودن ماهيت چند وجهي، فرآيندي پيچيده است. استفاده از مدل هاي تصميم گيري در مكان يابي موجب انتخاب بهينه سايت مي شود. يكي از روش هاي تصميم گيري، روش تحليل سلسله مراتبي AHP است. با استفاده از اين روش، معيارها و زير معيارها رتبه بندي مي شوند و گزينه هاي مناسب براي مكان يابي انتخاب مي شوند. در اين پژوهش با بهره گيري از روش توصيفيتحليلي و با هدف مكان يابي مجتمع مسكوني،  پس از بررسي فرآيند مذكور، معيارها و زيرمعيارهاي مؤثر كالبدي زيست محيطي در مكان يابي فضاهاي مسكوني معرفي و درخت واره سلسله مراتب معيارها ترسيم مي شود. براي ميانگين وزن هاي داده شده هر معيار و زير معيار، از مقايسه دو دويي ماتريس هاي توماس اِل ساعتي، جهت رتبه بندي استفاده شده است. معيارهاي مذكور جهت اولويت بندي در 3 سايت مسكوني در شهر تهران به عنوان نمونه مطالعات ميداني بررسي شده است.