ارزيابي عوامل مؤثر بر پايداري نظام كشاورزي در مناطق روستايي (مطالعه موردي: مناطق روستايي بخش مركزي شهرستان دهدشت)

كشاورزي پايدار به‌عنوان مديريت موفق منابع كشاورزي براي برآوردن نيازهاي در حال تغيير بشر، در حفاظت از محيط‌زيست و افزايش منابع بيولوژيكي تعريف‌شده است. كشاورزي پايدار به‌عنوان مديريت موفق منابع كشاورزي براي برآوردن نيازهاي در حال تغيير بشر، در حفاظت از محيط‌زيست و افزايش منابع بيولوژيكي تعريف‌شده است. هدف اين پژوهش، شناسايي و ارزيابي عوامل مؤثر بر پايداري نظام كشاورزي است كه به‌صورت مطالعه موردي در مناطق روستايي بخش مركزي شهرستان دهدشت صورت گرفته است. نوع تحقيق كاربردي و روش تحقيق توصيفي تحليلي است. ابزار گردآوري اطلاعات، كتاب‌خانه‌اي و ميداني، تجزيه‌وتحليل اطلاعات از آمارهاي پارامتري و نا پارامتري استفاده‌شده است. جامعه آماري تحقيق، سرپرستان خانوارهاي روستاهاي بخش مركزي شهرستان دهدشت مي‌باشد. نتايج حاصل از طريق تجزيه‌وتحليل‌هاي آماري در نرم‌افزار SPSS نشان مي‌دهد پنج عامل اجتماعي – مشاركتي، حمايت‌هاي خدماتي زيربنايي، اكولوژيكي، بهره‌وري اقتصادي و عمليات زراعي پايدار محور قادرند بيش از 85 درصد از واريانس پايداري نظام كشاورزي را تبيين كنند كه توجه به اين عوامل در برنامه‌ريزي‌ها ضروري به نظر مي‌رسد.