تحليلي بر بحران زيست محيطي و توزيع مكاني فضاي سبز شهر اهواز

پارك‌ها و فضاي سبز شهري از جمله كاربري‌هايي است كه توزيع و پراكنش آن در سطح شهر اهميت زيادي دارد و يكي از مسائل مهمي كه اكنون در شهرهاي بزرگ به چشم مي‌خورد عدم تعادل در نظام توزيع و نارسايي سيستم خدمات شهري از جمله فضاي سبز شهري است كه اين امر اثرات سوء بر محيط زيست شهرها گذاشته است. اين مقاله به بررسي توزيع فضاي سبز مناطق هشت گانه شهر اهواز مي‌پردازد كه مبين ميزان كمبود يا مازاد فضاي سبز شهري در ميان مناطق بوده است. هدف مقاله بررسي و تحليل مسائل و بحران زيست محيطي و توزيع مكاني فضاي سبز شهري در سطح مناطق اهواز بوده است. روش تحقيق توصيفي تحليلي و از نظر نوع كاربردي مي‌باشد. اطلاعات مورد نياز با از آمار منتشر شده از سوي شهرداري و سالنامه آماري شهر اهواز جمع آوري گرديده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه فضاي سبز در شهر اهواز تنها 4/1 درصد از كل مساحت شهر را تشكيل مي‌دهد. استاندارد سبز در اين تحقيق 12 متر مربع براي هر نفر در نظر گرفته شده است كه سرانه فضاي سبز در شهر اهواز براي سال 1392، معادل 13344000 متر مربع نياز دارد. كه در ميان مناطق مختلف شهر داراي توزيع يكساني نمي‌باشد و اختلاف زيادي در توزيع سرانه‌ي فضاي سبز شهري مناطق مختلف آن ديده مي‌شود.  در سال 1395، با احتساب همان 12 متر مربع سرانه فضاي سبز براي هر نفر اين شهر به 14217456 متر مربع فضاي سبز نياز پيدا مي‌كند.