تحليل روند پارامترهاي اقليمي استان خوزستان با استفاده از آزمون من كندال(TFPWMK)

امروزه پديده‌ي تغيير اقليم سبب بروز نگراني‌هاي فراواني در نقاط مختلف جهان شده است. به همين دليل پژوهشي در راستاي يافتن ردپايي از اين پديده جهاني در استان خوزستان انجام شد. بدين منظور، از اطلاعات هواشناسي شامل پارامترهاي دمايي، بارندگي، تبخير و تعرق و رطوبت نسبي براي 15 ايستگاه هواشناسي در بازه زماني 21 ساله (1996-2016) و آزمون نموداري من كندال براي تعيين روند استفاده شد. نتايج نشان دهنده‌ي روند معنادار كاهشي در پارامتر بارندگي براي ايستگاه‌هاي صفي آباد، هنديجان، مسجدسليمان و بندر ماهشهر با سطح اطمينان 95% و اميديه با سطح اطمينان 99% بود. همچنين، روند افزايشي معناداري با سطح اطمينان 95% در بيشتر ايستگاه‌ها در پارامترهاي دمايي برقرار بوده كه اين روند در ايستگاه‌هاي بستان، هنديجان و ايذه با سطح اطمينان 99% وجود داشته است. روند افزايشي معنادار تبخير و تعرق در دو ايستگاه بستان و صفي آباد با سطح اطمينان 95% و 99% و روند كاهشي معنادار با سطح اطمينان 99% براي ايستگاه‌هاي شوشتر، ايذه، آبادان، مسجدسليمان و اهواز مشاهده شد. همچنين روند كاهشي معنادار در ايستگاه‌هاي بستان، صفي آباد، ايذه، اميديه و مسجدسليمان در پارامتر رطوبت نسبي وجود داشت كه همه اين تغييرات نشان دهنده اثر تغيير اقليم در منطقه مي‌باشد.