ارزيابي سهم عوامل موثر بر تغييرات آلايندگي بخش صنعت ايران: رهيافت تجزيه ساختاري در الگوي داده ـ ستانده

با توجه به ذخاير عظيم سوخت‌هاي فسيلي در كشور و توجه نكردن جدي به صرفه‌جويي در مصرف انرژي و آثار زيست محيطي كه باعث گسترده شدن دامنه‌ي اتلاف در اين زمينه شده‌است. هم‌چنين به‌دليل تجهيزات فرسوده و ساختارمنشي بسياري از صنايع و محدوديت داده‌ها مطالعات اندكي براي بخش صنعت كشور انجام گرفته‌است. اين تحقيق بررسي تغييرات آلايندگي بخش صنعت با استفاده از آخرين جداول داده ستانده سال هاي ۱۳۸۰ و۱۳۹۰ با روش SDA را مورد بررسي قرار مي‌دهد. نتايج تحقيق بيان‌گر آن است كه توليد كالاهاي نهايي با بيشترين تغيير مثبت مهم‌ترين عامل موثر بر افزايش انتشار آلاينده‌ها بوده‌است. و هم‌چنين تحرك آفريني توليدات و ساختار اجزاي كالاهاي نهايي نيز باعث افزايش انتشار آلايندگي شده‌است. روند تحولات تركيب و اجزاي كالاهاي نهايي بهبود يافته، به طوري كه اثر كاهنده بر انتشار تمام آلاينده‌ها داشته است. تغييرات ساختار توليدي و هم‌چنين شدت انرژي اگرچه تأثيري بر كاهش انتشار اكثر آلاينده‌ها داشته، با اين وجود بهبود تركيب اجزاي كالاهاي نهايي به عنوان عاملي در جهت كاهش انتشار طي دوره‌ي 1380 و 1390 بوده‌است. از نتايج ديگر اين تحقيق افزايش انتشار گاز CO2 و سپس گازهاي CO و HC و كاهش گازهاي SOx ، NOx و SPM 1380 مي‌باشد.