ارزيابي اقتصادي اثرات اجراي توافق‌نامه تغييرات اقليمي پاريس توسط ايران: كاربرد يك مدل تعادل عمومي قابل محاسبه براي ايران

توافق‌نامه تغييرات اقليمي پاريس ازجمله تلاش‌هاي گسترده‌اي مي‌باشد كه با هدف جلوگيري از گرمايش جهاني و افزايش دماي زمين بيش از 2 درجه سانتي‌گراد در قرن جاري صورت گرفته ‌است. با توجه به امضاي‌ اين توافق‌نامه از سوي ايران، درتحقيق حاضر با استفاده از مدل تعادل عمومي منطقه اي GTAP–E به بررسي اثرات اجراي اين توافق‌نامه بر متغير‌هاي كلان و متغيرهاي مختلف در بخشهاي اقتصادي ايران مي پردازيم. مدل مذكور شكل تعميم يافته مدل تعادل عمومي منطقه اي GTAP با لحاظ نمودن انرژي به عنوان عامل توليد مي‌باشد. براي اين منظور در قالب دو سناريو تأثير شوكهاي 4 و 12 درصدي كاهش نرخ رشد دي‌اكسيد‌كربن بر توليد و قيمت در بخش‌هاي مختلف و همچنين بر متغير‌هاي كلان مورد بررسي قرار گرفت. نتايج هر دو سناريو نشان مي‌دهد كه كاهش انتشار co2 موجب كاهش توليد در بخشهاي مختلف اقتصادي بجز بخش خدمات و نفت شده است. قيمت محصولات در برخي از بخشها مانند صنعت و كشاورزي افزايش و در ساير بخشها كاهش را نشان مي‌دهد. توليد ناخالص داخلي، شاخص قيمت مصرف كننده، سرمايه گذاري و رفاه در هر دو سناريو افزايش يافته‌اند.