رتبه‌بندي پايداري مناطق شهري اردبيل درجهت كنترل فاضلاب‌هاي شهري و دفع آلودگي زيستي فضاهاي سبزحريم رودخانه‌ها

هدف تحقيق حاضر رتبه‌بندي پايداري مناطق شهري اردبيل درجهت كنترل فاضلاب‌هاي شهري و دفع آلودگي زيستي فضاهاي سبزحريم رودخانه‌ها مي‌باشد. جامعه‎ي آماري تحقيق را شهروندان تشكيل مي‎دهند كه390 نفر بر اساس فرمول كوكران به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه‎گيري به صورت تصادفيِ ساده بوده و پرسشنامه براي آنها توزيع و تكميل شده است. به منظور تجزيه و تحليل داده‎هاي حاصل از عمليات ميداني از آزمون‌ آماري t تك نمونه‌اي براي سنجش وضعيت پايداري، از تحليل واريانس براي مقايسه بافتهاي شهري در قالب نرم‌افزار SPSS و از مدل‌هاي تصميم‌گيري چند معياره (MCDM)، الكتر، ويكور، تاپسيس و كپلند براي رتبهبندي بافت‌هاي شهري در قالب EXCEL استفاده شده است. نتايج حاصل از آزمون t تك نمونه‌اي نشان داد كه پايداري محله‌اي با ميانگين عددي 02/3 در حد متوسط مي‌باشد و تحليل واريانس يك‌طرفه حاكي از وجود تفاوت بين بافت‌هاي شهر از نظر سطح پايداري مي‌باشد، بگونه اي كه در آزمون تعقيبي شفه بافت‌هاي شهري اردبيل در دو دسته ناپايدار و نسبتاٌ پايدار قرار گرفتند. نهايتاً اينكه مدل‌هاي تاپسيس، الكتر، ويكور و مدل ادغامي كپلند نشان داد كه به ترتيب بافت‌هاي برنامه‌ريزي‌شده، ارگانيك، نيمه ارگانيك، روستاهاي ادغامي به شهر و حاشيه‌نشين رتبه بندي شد.