ارزيابي مطلوبيت مكاني ساختمان‌هاي بلندمرتبه با مدل FANP و مدل SLUTHGA (مطالعه موردي: منطقه 22 تهران چيتگر)

ايران به‌عنوان يك كشور درحال‌توسعه در حال حاضر شاهد افزايش پيوسته شهرنشيني در يك مقياس بزرگ است. نوع تحقيق؛كاربردي و روش بررسي؛توصيفيتحليلي است، كه براي ارزيابي مطلوبيت مكاني طرح‌هاي توسعه شهري بر مبناي تلفيق روش فراينـد تحليل شبكه‌اي و مدل‌سازي سلولي خودكار با كاليبراسيون توسط الگوريتم ژنتيك در نظر گرفته‌شده است. ابتدا شاخص‌هاي حاصل از مطالعات نظري استخراج، و بر اساس روش دلفي استاندارد شدند. جهت اولويت‌بندي معيارها از روش(FANP) استفاده شد. سپس براي استاندارد نمودن لايه‌ها، از توابع مختلف منطق فازي در محيط GIS بهره گرفته شد.در نهايت براي پيش‌بيني تغييرات كاربري اراضي و رشد شهري از مدل SleuthGA استفاده شد. نتايج پژوهش در منطقه موردمطالعه نشان مي‌دهد حدود 10.5 درصد از منطقه داراي مطلوبيت خيلي زياد و 51 درصد مطلوبيت خيلي كم دارند. در ميان ضرايب پنج‌گانه به‌دست‌آمده ضريب پخش، زايش و نسبت به گرايش به جاده، غالب هستند همچنين پايين بودن ضريب مقاومت به شيب نشان مي‌دهد كه احتمال توسعه شهر در اراضي با شيب زياد در اين منطقه بسيار بالا است؛ بنابراين منطقه شاهد يك رشد بنيادي يا رشد حاشيه‌اي تا سال 2040 خواهد بود.