شناسايي و ارزيابي عوامل مؤثر بر ريسك انتشار گاز منوكسيدكربن در ساختمان‌هاي مسكوني استان اصفهان با تلفيق روشهاي رديابي انرژي و منطق فازي

رشد نگران كننده آمار مسموميت با گاز منوكسيدكربن، طي سال‌هاي اخير در استان اصفهان، ‌وضعيت نامطلوبي از ايمني ساختمان‌هاي مسكوني در قبال استفاده از سيستم توليد انرژي حرارتي را نشان مي‌دهد كه در تضاد با اهداف مقررات ملي ساختمان است، فرآيند توليد انرژي حرارتي با استفاده از گاز طبيعي در ساختمان‌ها‌، تابع ‌انرژي‌هاي موجود در اجزاء سيستم مورد استفاده است‌. رهايش يا تبديل ناخواسته اين انرژي‌ها به يكديگر ‌باعث رخداد حوادث مسموميت ناشي از انتشار و افزايش غلظت منواكسيدكربن ‌براي اهداف آنها مي‌شود، بنابراين پژوهش حاضر در سال 1397 با هدف شناسايي و مديريت ريسك‌هاي مؤثر با استفاده از روش ET BA انجام شد كه يك ابزار مناسب براي شناسايي خطاها از طريق رديابي انرژي‌هاي موجود در آن است. براي تخصيص امكان ريسك‌ها از متغيرهاي كلامي خبرگان در محيط فازي استفاده شد. نتايج نشان داد، انرژي جنبشي از مهم‌ترين انرژي‌هاي سيستم است و خطاهاي انساني در دوره بهره برداري بيشترين عوامل افزايش مخاطرات مي‌باشند. ناتواني‌حواس انساني در تشخيص گازمنوكسيدكربن منتشر شده، با امكان 87.7 درصد، مهم‌ترين ريسك‌ مؤثراست. بنابراين استفاده از دستگاه آشكارساز و هشدار دهنده منوكسيدكربن در ساختمان‌ها، ارائه آموزش‌هاي گسترده براي بهره‌برداران از طريق رسانه ملي و اجرايي شدن مبحث 22 مقررات ملي ساختمان به عنوان حفاظ توصيه شد.