رابطه بين تسهيم دانش و خلاقيت در كتابداران كتابخانه‌هاي دانشگاه تربيت‌مدرس

هدف اين پژوهش، تعيين ميزان تسهيم دانش و سطح خلاقيت و تعيين رابطه‌ آن‌ها در ميان كتابداران كتابخانه‌هاي دانشگاه تربيت مدرس در سال 1392 است. روش: پژوهش از نوع كاربردي و به روش پيمايشي همبستگي به بررسي نظر 50 نفر از كتابداران و مديران كتابخانه‌هاي دانشكده‌هاي علوم انساني، فني و مهندسي و كتابخانه مركزي دانشگاه تربيت مدرس پرداخته است. يافته‌ها: وضعيت تسهيم دانش در ميان كتابداران كتابخانه‌هاي دانشگاه تربيت مدرس نامطلوب است اما خلاقيت كتابداران مذكور در وضعيت مطلوبي قرار دارد. ضريب همبستگي رابطه‌ تسهيم دانش و خلاقيت با كسب 0.8 نشان مي‌دهد همبستگي و رابطه معناداري ميان آن‌ها وجود ندارد. نتيجه‌گيري: كتابخانه‌ها بايد نسبت به بهبود و تقويت تسهيم دانش با انجام فعاليت‌هاي آموزشي و پژوهشي در مسير رشد علم و دانش گام بردارند، از ترويج و اشتراك اطلاعات و دانش در ميان كتابداران حمايت كرده و زيرساخت‌هاي لازم براي تسهيم دانش در كتابخانه را فراهم كنند.