ترسيم شبكه هم نويسندگي و ضريب همكاري علمي پژوهشگران ايراني در حوزه هوافضا در نمايه استنادي علوم تا 2014 ميلادي

هدف: هدف از اين پژوهش، بررسي وضعيت شبكه هم نويسندگي و ضريب همكاري علمي پژوهشگران ايراني در حوزه هوافضا در نمايه استنادي علوم از ابتدا تا پايان سال 2014 ميلادي است. روش: پژوهش از نوع كاربردي و با كمك روش‌هاي علم‌سنجي انجام شده است. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزارهاي وي او اس ويوور، پاژك، يو سي نت، هيست سايت و اكسل استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه از كل 2501 مقاله نمايه شده، 67.45 درصد با همكاري در سطح ملي، 4.24 درصد با همكاري در سطح منطقه‌اي و 32.55 درصد با همكاري در سطح بين‌المللي توليد شده‌اند. برترين دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها به ترتيب دانشگاه صنعتي شريف، شيراز، تهران و پژوهشگاه دانش‌هاي بنيادي بودند. نتيجه‌گيري: ازنظر كشورهاي همكاري كننده، ايالات‌متحده آمريكا در رتبه اول قرار گرفت ولي با توجه به ضريب همكاري بين نويسندگان، به ترتيب كشورهاي انگلستان، ايتاليا، آلمان و فرانسه بالاتر از ايالات‌متحده آمريكا قرار گرفت. ميانگين ضريب همكاري علمي بين نويسندگان در طول 41 سال، 0.43 به دست آمد. بيش از 88 درصد از مقالات، الگوي دو نويسنده‌اي (35.27 درصد) و سه نويسنده‌اي (16.39 درصد) داشته‌اند