نگاهي بر پيوند متقابل هستي ‌شناسي ها و مديريت دانش

هدف: هدف اين مقاله بررسي رابطه متقابل هستي شناسي ها، به منزله ابزاري پيشرفته در بازنمون اطلاعات و مديريت دانش، بعنوان بستري مناسب براي بكارگيري هستي شناسي ها مي باشد.روش/ رويكرد پژوهش: اين پژوهش با استفاده از روش كتابخانه اي انجام شده و اطلاعات آن از طريق جستجوي مقالات و منابع اطلاعاتي چاپي و الكترونيكي فراهم آمده است.اين مقاله با استفاده از روش كتابخانه‌اي به بررسي مفهوم هستي شناسي و مديريت دانش و نيز روابط ميان آنها پرداخته است.يافته ها: در سازمان هاي امروزي، لزوم بكارگيري و استفاده از هستي شناسي ها در فرايندهاي مرتبط با دانش موجود، بيش از پيش مطرح است. چرا كه هستي شناسي بعنوان ابزاري قدرتمند، توان بازنمون دانش مفهومي در سازمان ها را بخوبي داشته و كمك شاياني به پويايي دانش سازماني مي نمايند.نتيجه گيري: هستي شناسي با فراهم كردن مجموعه‌اي از تعاريف رسمي براي مفاهيم يك حوزه و تعيين روابط ميان آن‌ها، زمينه تشكيل يك پايگاه دانش را براي آن حوزه موضوعي فراهم مي آورد. اين امر بويژه در سازمان هاي تخصصي به منزله ارزش افزوده در پياده سازي مديريت دانش سازماني به شمار مي آيد.