تأثير مؤلفه‌هاي مديريت دانش بر نوآوري سازماني در ميان كاركنان دانشگاه سمنان

مديريت دانش يكي از مهم‌ترين عوامل موفقيت شركتها در شرايط رقابتي و عصر اطلاعات است. اهميت اين موضوع به حدي است كه امروزه شماري از سازمانها، دانش خود را اندازه گيري ميكنند و به منزله سرمايه فكري سازمان و نيز شاخصي براي درجه بندي شركتها در گزارشهاي خود منعكس ميكنند. در همين راستا، موضوع نوآوري به عنوان يكي از اجزاي ضروري شركتهايي كه خواهان حفظ مزيت رقابتي بلند مدت هستند، بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته است. هدف تحقيق حاضر بررسي تأثير مؤلفه‌هاي مديريت دانش بر نوآوري سازماني در دانشگاه سمنان ميباشد. روش: جامعه آماري تحقيق حاضر كليه مديران و كاركنان دانشگاه سمنان بوده است و با توجه به فرمول كوكران در تعيين حجم جوامع آماري محدود تعداد نمونه آماري برابر 271 نفر تعيين گرديد و در بازه زماني نيمه نخست سال 1395 اقدام به جمع آوري نظرات اين افراد گرديده است. نتايج بدست آمده بيانگر تأثير معنادار هر چهار مؤلفه مديريت دانش بر نوآوري سازماني بود. همچنين با توجه به نتايج بايد بيان نمود خلق دانش بيشترين تأثير و تسهيم دانش كمترين تأثير را بر نوآوري سازماني داشته اند. در انتها نيز نكاتي جهت بهبود وضعيت هر يك از مؤلفه‌ها و نوآوري سازماني ارائه گرديده است، كه ميتوان به ايجاد شرايط كاري كاربر پسند، تشويق افراد به استفاده از دانش و تبيين و ترويج اعتماد در سازمان و تبديل آن به فرهنگ غالب در بين كاركنان و مديران اشاره نمود.