بررسي نقش واسطه‌اي مسئوليت پذيري در رابطه بين مديريت دانش و مهارت‌هاي ارتباطي كاركنان (مورد مطالعه: اداره كل آموزش و پرورش استان فارس)

هدف از انجام اين پژوهش، تعيين بررسي نقش واسطه اي مسئوليت پذيري در رابطه بين مديريت دانش و مهارتهاي ارتباطي كاركنان اداره كل آموزش و پرورش استان فارس بود.  روش تحقيق از نوع توصيفي همبستگي و از نظر اهداف، كاربردي بود. جامعه آماري مورد پژوهش،  شامل تمامي كاركنان اداره آموزش و پرورش استان فارس در سال تحصيلي 96-1395  بود (3800 نفر). با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي مرحله اي، 420 نفر به طور تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقيق شامل  سه پرسشنامه مديريت دانش، پرسشنامه مهارتهاي ارتباطي، پرسشنامه مسئوليت پذيري بود كه پس از محاسبه روايي و پايايي، بين افراد نمونه توزيع گرديد. در نهايت، به منظور بررسي و مقايسه توصيفي و استنباطي داده ها، از شاخص هاي توصيفي و و ازمونهاي استنباطي ماتريس همبستگي، رگرسيون چند متغيره و برازش مدل استفاده شد. نتايج نشان داد كهمديريت دانش پيش بيني كننده مثبت و معنادار مهارتهاي ارتباطي (0.43= β و 0.05 p)  و مسئوليت پذيري كاركنان (0.41= β و 0.05 p)  مي باشد؛ مسئوليت پذيري پيش بيني كننده مثبت و معنادار مهارتهاي ارتباطي (0.30= β و 0.05 p)  مي باشد؛ و در نهايت، مسئوليت پذيري در رابطه بين مديريت دانش و مهارتهاي ارتباطي كاركنان نقش واسطه اي دارد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش مبتني بر اينكه مسئوليت پذيري در رابطه بين مديريت دانش و مهارت‌هاي ارتباطي كاركنان ، نقش واسطه‌اي دارد؛  به مديران و دست اندركاران سازمان آموزش و پرورش توصيه مي گردد با اتخاذ روشهاي مناسب و فراهم كردن امكانات لازم، تلاش نمايند توانايي هاي كاركنان را در اين زمينه بهبود بخشند؛ همچنين، كاركنان نيز در تقويت مهارت‌هاي ارتباطي، مسئوليت پذيري و مديريت دانش خود تلاش كنند.