رابطه بين اشتراك دانش و گرايش به نوآوري سازماني در دانشگاه تخصصي فناوري‌هاي نوين آمل

هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين اشتراك دانش و گرايش به نوآوري سازماني در دانشگاه تخصصي فناوري‌هاي نوين آمل بود. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي و ازنظر هدف، كاربردي بود. جامعه آماري شامل كاركنان دانشگاه فناوري نوين آمل بودند. از بين جامعه آماري بر اساس فرمول كوكران تعداد 132 نفر از كاركنان به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ساختاريافته بود. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه به روش گام‌به‌گام با استفاده از نرم‌افزار SPSS21 تحليل شد. يافته‌ها نشان داد بين اشتراك دانش و گرايش به نوآوري سازماني رابطه وجود دارد. تحليل رگرسيون نيز نشان داد كه رفتار اشتراكي، تمايل به اشتراك دانش و باورهاي كنترلي نوآوري سازماني كاركنان را پيش‌بيني مي‌كنند.