واكاوي سياست خارجي سوريه پس از بيداري عربي (2017-2011 ميلادي)

دومينوي جنبش­هاي اعتراضي كه از اواخر سال 2010 ميلادي بخش وسيعي از خاورميانه و شمال آفريقا را در برگرفت، به ايجاد دگرگوني­هاي گسترده در حوزه نظم داخلي، منطقه­اي و بين­المللي منجر شده است. تحت تأثير اين تحولات، نشانه­هايي از تحول در سياست داخلي و خارجي دولت­هاي خاورميانه و ساير بازيگران درگير در اين مجموعه امنيتي، پديدار شده است. در اين مقاله تلاش شده تا سياست خارجي سوريه در مقطع زماني پس از بيداري عربي در چارچوب گزاره­هاي نظري سياست خارجي شبه­دولت‌ها مورد بررسي قرار گيرد. پرسشي كه در اين راستا مطرح مي­شود اين است كه سياست خارجي سوريه در دوره پس از آغاز شورش­ها و جنگ داخلي در چه قالبي قابل تبيين است؟ يافته­هاي مقاله نشان مي­دهد كه سياست خارجي سوريه پس از وقوع بيداري عربي را، مي­توان در پرتو گزاره­هايي چون فقدان ابزارهاي متعارف سياست خارجي، نقش فزاينده بازيگران معارض در تشديد شرايط شبه­دولتي و تقويت نقش حمايتي محيط و بازيگران خارجي همسو به­منظور حفظ امنيت حكومت و بقاي رژيم، تحليل و بررسي كرد. روش تحقيق در اين پژوهش، توصيفي- تحليلي بر مبناي روش كيفي بوده و گردآوري داده­ها نيز با بهره­گيري از منابع كتابخانه­اي و اينترنتي انجام گرفته است.