عنوان به زبان ديگر :
The Value Internalization Model in Architectural Education Design, Application, and Test of a Model for Students' Affective Development in the Design Studio
كليدواژه :
دروني‌سازي ارزش , رشد عاطفي , آموزش معماري , كارگاه طراحي معماري
چكيده فارسي :
عدم تطابق بين حساسيت‌ها، علاقه‌مندي‌ها، نگرش‌ها و ارزش‌ها نزد مدرس و دانشجو نسبت به عناصر ارزشمند و درخور توجه موقعيت طراحي، همواره در آموزش معماري تجربه شده است. به‌طور مشخص تا زماني كه عناصر درخور توجه از ديدگاه مدرس در سامانۀ ارزشي دانشجو نهادينه نشود، باوري به ارزشمندي و سودمندي آن‌ها در فرايند طراحي نيز در دانشجو به وجود نخواهد آمد و تضميني براي توجه به آن‌ها و به‌كارگيري‌شان در عمل وجود نخواهد داشت. بنابراين پرسش اصلي مقاله اين است كه «دروني‌سازي يك ارزش و جاي‌دهي آن در سامانۀ ارزشي دانشجو، در كارگاه طراحي معماري، چگونه اتفاق مي‌افتد؟» بدين ترتيب هدف اصلي مقاله نيز تدوين و طراحي يك مدل يا چارچوب نظري براي «دروني‌سازي ارزش‌ها»ست. در اين مسير، ابتدا با تفسير و تحليل منطقي بر منابع كتابخانه‌اي به‌ويژه مدل پنج مرحله‌اي رشد در حوزۀ يادگيري عاطفي، يك الگوي آموزشي براي «دروني‌سازي ارزش‌ها» پيشنهاد مي‌شود كه از مواجهۀ عاطفي يادگيرنده با ارزش چيزها حكايت دارد و هرچه اين مراحل پيشتر مي‌روند، آن چيز يا ارزش در ساختار دروني كنترل‌كنندۀ رفتار شخص بيشتر جاي مي‌گيرد. مدل يادشده داراي پنج مرحله است: انگيزش غيرفعال، انگيزش فعال، طرح‌ريزي سناريوي كشف ارزش، طرح‌ريزي تمرين مواجهه با چند ارزش و در نهايت تعريف تمرين در موقعيت‌هاي مختلف. سپس براي سنجش كارايي عملي مدل پيشنهادشده نيز يك آزمون ميداني طراحي، اجرا و گزارش شده است. آزمون از نوع شبه‌آزمايشي يا شبه‌تجربي بود و نتايجش گواه آن است كه بهره‌گيري از الگوي پيشنهادي، توسط مدرس كارگاه طراحي، مي‌تواند زمينه‌ساز رشد عاطفي دانشجويان نسبت به چيزي كه مدنظر مدرس است، باشد و به اين ترتيب دانشجو آن را، در صورت حضور در موقعيت طراحي، مهم شمرده و در تصميم‌گيري‌هايش در فرايند طراحي وارد مي‌كند.
چكيده لاتين :
The mismatches between the sensitivities, interests, attitudes, and values of an architecture instructor and the students regarding valuable and noteworthy elements of a design situation have always been encountered in architectural education. Specifically, as long as noteworthy elements from an instructor’s point of view are not internalized in students’ value system, there will be no belief in their value or usefulness in the students’ design process and so, no guarantee of applying them in practice. The main question of the paper is, How does internalization of a value and its placement in the student value system happen in the architectural design studio? Thus, the main purpose of this paper is to formulate a model/theoretical framework for 'internalizing values'. In this regard, an educational value internalization model is first proposed by interpreting and analyzing library resources, with a special focus on the five-stage model of affective development known as the taxonomy of affective domain. It has five levels and reflects the learner's affective encounter with the value of things. The higher these levels go, the greater the value in the internal structure controlling one's behavior. The five levels of the proposed model are: passive motivation, active motivation, planning the value discovery scenario, planning the practice of facing multiple values, and finally planning practice in different situations. Then, to evaluate the practical performance of the proposed model, a quasi-experimental test is designed, implemented, and reported. The results show that applying the suggested model in the architectural design studio can increase the students’ affective development over what the tutor is looking for. Thus, if the mentioned valuable item is in the design situation, the students consider it important and use it in their design processes.
