بررسي و نقد فرااخلاق تكاملي در دوره معاصر

Investigating and Criticizing Evolutionary Meta-ethics in Contemporary Age

فرا اخلاق تكاملي، مطالعات فلسفي نوظهور در باب ارتباط نظريه تكامل با فرااخلاق تكاملي است. هدف اين مقاله، بررسي ميزان تاثير عوامل تكاملي در قلمروهاي متفاوت فرااخلاق است وسعي دارد به اين سؤال پاسخ گويد: آيا نظريه تكامل (بر فرض صحت) توان تقويت يا تضعيف نظريه‌هاي فرا اخلاق را دارد؟ تحقيق حاضر چهار قلمرو مطالعات فرا اخلاق (معناشناختي، معرفت‌شناختي، هستي‌شناختي و روان‌شناختي) را از يكديگر تفكيك كرده و به آراء تكامل‌گراياني مي‌پردازد كه سعي داشته‌اند از فرضيه تكامل در جهت پذيرش يارد برخي نظريه‌هاي فرا اخلاق بهره جويند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه دلايلي مانند "اصل خست" كه فيلسوفان تكاملي به آن تمسك جسته تا وجود يا عينيت حقايق اخلاقي را انكار نمايند، نه تنها ناكافي، بلكه ناكارآمد است و با تكذيب نظريه‌ها و يا توجيهات اخلاقي در دامان شكاكيت گرفتار آمده ، صدق گزاره‌هاي اخلاقي انكار مي‌شود.از اين رو كاربرد نظريه تكامل در قلمرو فرااخلاق بي نتيجه ونادرست است

Evolutionary meta-ethics is an emerging philosophical study of the relationship between theory of evolution and evolutionary meta-ethics. The purpose of this study is to investigate the effect of evolutionary factors on various planes of meta-ethics, and attempt to answer this question: can theory of evolution (presumed as true) strengthen or weaken meta-ethical theories? Using a descriptive-analytic approach, the present article separates four realms of meta-ethical studies (semantics, epistemology, ontology and psychology) and comes to grips with evolutionist opinions that tried to take advantage of the theory of evolution in order to accept or reject some meta-ethical theories. The findings of the present study shows that reasons such as “principle of thrift” which evolutionist philosophers turned to so as to deny the existence or objectivity of ethical facts are not only inadequate but also ineffective, and they fall into skepticism by repudiating ethical theories and justifications and the truth of the ethical propositions.