كليدواژه :
اخلاق سياسي , مداراي اخلاقي , عقل , رفاه , فرصت , تهديد
چكيده فارسي :
مقاله پيش‌رو، رويكرد مديريتي «مدارامحور» را با تكيه بر متون اسلامي مورد مطالعه قرار داده است. يافته‌هاي اين تحقيق با استناد به روايات نشان مي‌دهند كه مدارا در يك پارادايم معرفتي ـ هنجاري، منسجم از تعاملات بينا‌فردي، اجتماعي و سياسي است كه از منظر اخلاق، فضيلت و از منظر سياست، ضرورت به‌حساب مي‌آيد و به‌مثابه يك گفتمان اجتماعي و سياسي، فلسفه سياسي مبتني بر كرامت، حق حيات، رفع تبعيض‌هاي ناروا، تعامل خويشتن‌دارانه با مخالفان سياسي و التزام به آزادي شهروندان در جامعه، است. مجموع روايات رفق در شش دسته تقسيم شده‌اند: نخست: عقل، حكمت و دانش به‌مثابه رأس رفق، هستند. دوم: رفق، نصف ايمان است. سوم: رفق، نصف خوش‌زندگاني كردن يا «عيش» است. چهارم: رفق، بستر و شرايط مناسب استفاده از فرصت‌ها و عامل مهمي در تبديل تهديدها به فرصت‌ها است. پنجم: رفق، عامل دستيابي به اهداف است. ششم: رفق، عامل افزايش و بركت در جامعه و محروم از آن، محروم از خير است.
چكيده لاتين :
The present article studied a tolerance-centered management approach emphasizing Islamic texts. The findings on the basis of narrations show that tolerance within an epistemological-normative paradigm is organized by interpersonal, social and political interactions. That is regarded as a virtue, ethically speaking; and necessary, politically speaking. Tolerance is a social and political discourse, political philosophy based on nobility, right to live, removal of inequitable discriminations, controlled interaction with political opponents, and commitment to the freedom of citizens. All the narrations on kindness fall into six categories: First, intellect, wisdom and knowledge are the head of kindness. Second, kindness is half of religion. Third, kindness is half of good living or “luxury”. Fourth, kindness is an appropriate bedrock of using opportunities, and an important factor to change the treats into opportunities. Fifth, kindness is a factor to achieve goals. Sixth, kindness causes increase and blessing in society, and whoever deprived of it is deprived of goodness.
