تعيين مناسب‏ترين زيست‏بوم‏هاي توسعۀ بوم‏گردي جامعه‏بنياد (مورد مطالعه: دهستان سياهو بندرعباس)

پايداري بوم‏گردي مستلزم مشاركت همه‌جانبۀ جامعۀ ميزبان در پروژه‏هاي بوم‏گردي است. بوم‏گردي جامعه بنياد رويكردي است كه در آن جامعۀ محلي به مثابه باني و مروج توسعۀ بوم‏گردي عمل مي‏كند و مشاركت همه‏جانبه‏اي در توسعۀ بوم‏گردي دارد. هدف اين پژوهش، شناسايي مناسب‏ترين زيست‏بوم‏هاي توسعۀ بوم‏گردي جامعه‏بنياد (CBET) در دهستان سياهو شهرستان بندرعباس است. به بياني ديگر اين پژوهش در پي آن است با بررسي و تحليل وضع موجود شاخص‎هاي اقتصادي، اجتماعي-فرهنگي، نهادي-كالبدي و زيست‎محيطي تأثيرگذار بر بوم‎گردي جامعه‏بنياد در دهستان سياهو به اين پرسش‏ پاسخ دهد كه مناسب‏ترين زيست‎بوم‏هاي توسعۀ اين گونه از بوم‏گردي در اين دهستان كجا است؟ پژوهش حاضر با توجه به هدف از نوع تحقيقات كاربردي-توسعه‎اي و با توجه به شيوۀ گردآوري داده‏ها در زمرۀ تحقيقات توصيفي- تحليلي قرار دارد و بر حسب ماهيت داده‏ها، كمي است. جامعۀ آماري پژوهش را جامعۀ محلي، گردشگران و نخبگان مرتبط با حوزۀ گردشگري تشكيل مي‏دهند. داده‏هاي پژوهش با روش پيمايش، تكنيك مصاحبه و ابزار پرسشنامه با روش نمونه‎گيري سهميه‎اي هدفمند از چهار روستاي هدف گردشگري در اين دهستان با حجم نمونه 370 نفر از جامعۀ محلي، 359 نفر از گردشگران دهستان سياهو و 15 نفر از نخبگان گردآوري شد. داده‎هاي پژوهش با استفاده از نرم افزار آماري SPSS.22 توصيف و تحليل شدند. در پايان با استفاده از تكنيك SWOT استراتژي توسعۀ بوم‎گردي جامعه بنيان در دهستان سياهو ارائه شد. يافته‎هاي پژوهش نشان داد با استفاده از رويكرد بوم‎گردي جامعه بنياد و با توجه به مؤلفه‏هاي اقتصادي، اجتماعي-فرهنگي، كالبدي-نهادي و زيست‏محيطي، در دهستان سياهو روستاي بنگلايان مناسب‎ترين شرايط براي توسعۀ بوم‏گردي جامعه‏بنياد را دارد.