نقش سورفاكتانت آنيوني در ايجاد تنش اكسيداتيو در اكوسيستم‌هاي آبي و اثر آن بر رشد گياه آزولا (Azolla filiculoides)

مصرف گسترده سورفاكتانت ها در بسياري از زمينه هاي صنعتي و تجاري و تخليه فاضلاب هاي حاوي اين تركيبات به اكوسيستم هاي آبي، حيات آبزيان را به مخاطره انداخته است. اين تركيبات به مولكول هاي زيستي مختلف از قبيل پروتئين ها، اسيدهاي نوكلئيك و ليپيدها متصل شده هستند و با افزايش توليد گونه هاي اكسيژن فعال موجب تخريب ساختار سلول مي شوند. از اين رو در مطالعه حاضر ابتدا تاثير غلظت‌هاي 0، 10، 20، 30 و mg/L40 سورفاكتانت آنيوني الكيل بنزن سولفانات خطي به مدت 7 روز بر شدت تنش اكسيداتيو ايجاد شده در گياه آبزي Azolla filiculoides بر اساس شاخص مالون دي‌آالدهيد بررسي شد. تغييرات برخي شاخص‌هاي رشد شامل ميزان كلروفيل كل و شاخص پايداري غشا و همچنين محتواي آنتي اكسيداني گياه شامل كارتنوئيد كل، آنزيم كاتالاز، محتواي فنلي و پرولين آزاد مورد بررسي قرار گرفتند. كمترين ميزان كلروفيل كل و شاخص پايداري غشا و بيشترين ميزان مالون دي‌آلدهيد و پرولين آزاد در غلظت mg/L40 از سورفاكتانت مشاهده شد. با اين وجود ميزان فنل كل كمتر تحت تاثير غلظت‌هاي سورفاكتانت قرار گرفت. به اين ترتيب، حضور غلظت‌هاي 30 تا mg/L40 و بالاتر سورفاكتانت ظهور تنش اكسيداتيو و القاي اثرات مهاري بر برخي شاخص هاي رشد را به دنبال خواهد داشت.