تشخيص باليني، آسيب شناسي و آنتي ژنيك بيماري طاعون نشخواركنندگان كوچك در استان فارس

بيماري طاعون نشخواركنندگان كوچك يك بيماري ويروسي حاد واگيردار در نشخواركنندگان اهلي و وحشي است كه سبب بروز خسارت هاي اقتصادي فراواني مي شود. در اين بررسي از تعداد 56 رأس گوسفند و بز داراي نشانه هاي باليني بيماري از نواحي مختلف استان فارس، 16 رأس براي شناسايي آنتي ژن ويروس به روش ايمونوكاپچرالايزا و شش رأس براي بررسي آسيب هاي كالبدگشايي و ميكروسكوپي نمونه برداري شد. نشانه هاي باليني شامل تب بالا، بي اشتهايي، وجود تراوش هاي موكوسي چسبناك در پيرامون چشم، اكسوداي موكوسي چركي در بيني همراه با استوماتيت اروزيو و زخمي و اسهال بود. در كالبدگشايي، آسيب هاي اروزيو - السراتيو حفره ي دهاني همراه با غشاي كاذب سفيد مايل به خاكستري، پرخوني و خيزدار شدن ريه ها به خصوص در لوب هاي قدامي- شكمي و قلبي، تورم و بزرگي عقده هاي لنفاوي مدياستينال و مزانتريك و پرخوني روده ها مشاهده شد. در بررسي آسيب‌شناسي بافتي، استوماتيت اروزيو السراتيو همراه با دژنرسانس آبكي سلول هاي خاردار، تشكيل سلول هاي سنسيشيال و گنجيدگي هاي داخل سيتوپلاسمي و داخل هسته اي، پنوموني بينابيني همراه با تشكيل سلول هاي غول پيكر سنسيشيال در آلوئول ها و وجود گنجيدگي هاي داخل سلولي ائوزينوفيليك در اپي تليوم برونشيول ها و برونش ها مشاهده شد كه بيانگر تشخيص قطعي بيماري طاعون نشخواركنندگان كوچك است. با روش ايمونوكاپچرالايزا از 16 نمونه انتخابي، 15 نمونه (93%) مثبت و حاوي آنتي ژن ويروس بود؛ بنابر اين براي جلوگيري از خسارت هاي اقتصادي به صنعت دامپروري كشور، تشخيص سريع اين بيماري و اجراي برنامه هاي كنترل و پيش گيري مانند واكسيناسيون به موقع تأكيد مي شود.