ارزيابي پاسخ طيفي طبقه به منظور بررسي نيازهاي لرزه اي اجزاي غيرسازه اي در قاب هاي فولادي خمشي

همواره خسارات ناشي از خرابي هاي، اجزاي غيرسازه اي ،سهم قابل توجهي از هزينه خسارات كل ناشي از زلزله را شامل مي‌شوند. يكي از روش هاي ساده در تحليل پاسخ اعضاي غيرسازه اي، استفاده از طيف پاسخ طبقه است. در اين روش ابتدا رفتار سازه اصلي در نقاط اتصال عضو غيرسازه اي با صرف نظر از اندركنش آن ها تعيين مي شود . سپس اين پاسخ به عنوان ورودي براي تحليل عضو غيرسازه اي استفاده مي شود. در اين مطالعه شش قاب فولادي خمشي دو بعدي؛ سه، شش و دوازده طبقه مدل شده است كه به منظور بررسي اثر تغيير پريود سازه در نيروي وارد بر اجزاي غيرسازه اي، از هر كدام دو مدل يكي با پريود بيشتر(انعطاف پذير) و يكي با پريود كمتر( صلب) مدل شده است. 7 ركورد حركت زمين، ثبت شده در انواع خاك ها، كه به روش آيين نامه طرح ساختمان ها در برابر زلزله (استاندارد 2800 ايران) مقياس شده است؛ جهت انجام آناليز تاريخچه زماني استفاده شده است. نتايج بدست آمده با مقادير پيشنهادي توسط آيين نامه هاي متداول مقايسه شده است. از اين مطالعه نتيجه گرديد كه تمركز جذب انرژي سازه مربوط به مود اول و دوم مي باشد و هرچه ارتفاع سازه بيشتر شود، تمايل به جذب انرژي بيشتر خواهد شد. توزيع ضريب بزرگنمايي پاسخ لرزه اي در ارتفاع، (نسبت بيشترين پاسخ شتاب طبقه به بيشترين شتاب حركت زمين) براي قاب هاي مورد مطالعه نشان داد كه ضريب بزرگنمايي پيشنهادي توسط آيين نامه Eurocode8 از ديگر آيين نامه ها به مقادير بدست آمده نزديك تر مي باشد. زماني كه پريود جزغيرسازه اي به پريود مود اول سازه نزديك شود، پديده تشديد رخ مي دهد و هرچه پريود سازه بيشتر ميشود (سازه بلند تر ميشود) اثر مودهاي بالاتر بيشتر خواهد بود، بدين معنا كه تشديد در پريود مربوط به مود دوم و يا سوم رخ خواهد داد.