هنرمندان طراح تشعيرهاي خمسه نظامي شاه تهماسب

هدف: هدف از اين پژوهش تجزيه و تحليل تشعيرهاي خمسه نظامي شاه تهماسب و تطبيق آن با نگاره‌ها و تشعيرهاي اين دوره، ابتدا به منظور تشخيص نوع قلم پردازي و شيوه طراحي آثار و سپس مشخص كردن نگارگران اين تشعيرهاست. روش پژوهش: اين پژوهش به روش استقرايي بوده و جزئيات آثار و شيوه‌هاي تثبيت شده هر هنرمند براي رسيدن به نتيجه كلي درباره او استفاده شده است. منابع اين پژوهش، كتابخانه‌اي و از وبگاه موزه‌هاي بريتانيا و ديگر موزه‌هاي ذكر شده در متن است. يافته‌ها: تشعيرهاي خمسه نظامي به عنوان آخرين اثر مكتب تبريز دوم نشانگر اوج پيشرفت طراحي با آب مركب و پرداز است. اين اثر الهام‌بخش هنرمنداني بوده كه تشعيرهاي مرقع گلشن را در مكتب گوركاني كار كرده‌اند. در اين پژوهش از بحث‌هاي كلي آرتور پوپ بر اساس جملات صادقي بيگ افشار و عالي افندي درباره آقاميرك، فراتر رفته و بر تصور اين كه اين آثار توسط يك هنرمند و شاگردانش كار شده، خاتمه مي‌دهد. تطبيقات و مطالعات جزئيات آثار ويژگي‌هاي قلم و شيوه هنرمندان آن عصر را به گونه‌اي بارزتر نمايانگر مي‌كند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد نگارگراني چون ميرزا علي، سلطان محمد، قديمي، مير سيد علي، مظفرعلي و آقاميرك در انجام اين تشعيرها نقش عمده داشته‌اند. ‌‌برخي از تشعيرها رابطه معني‌داري با نگاره‌ها به ويژه جزئياتي كه در پس زمينه نگاره‌ها استفاده شده‌اند، دارند.