افراط گرايي مذهبي و بحران امنيت انساني در خاورميانه مطالعه موردي عراق و سوريه(2018-2014)

منطقه خاورميانه در طول چند سال اخير با تحولات گسترده و عميقي روبرو بوده، كه در اين ميان موج جديد افراط گرائي ديني كه در قامت گروه تروريستي داعش جلوه گر شد، از اهميت و پي آمدهاي خاصي برخوردار است. روند ظهور و قدرت يابي اين گروه كه تسلط بر بخش وسيعي از عراق و سوريه را به همراه داشت؛ به آسيب رساني وسيع نسبت به امنيت انساني در عرصه منطقه‌اي منجر شد. مقوله مزبور (امنيت انساني) محصول تغيير پارادايمي امنيت تك بعدي دولت محور به امنيت چند وجهي فرد محور بوده و بر تحول ماهيت تهديد از تهديد نظامي به انواع مختلفي از تهديدات اقتصادي، زيست محيطي، غذائي، بهداشتي، سياسي، اجتماعي و فردي دلالت دارد. پرسش محوري كه دراين مقاله مطرح مي‌شود، اين است كه: افراط گرايي مذهبي در حد فاصل 2018-2014 در حوزه خاورميانه به ويژه عراق و سوريه چه پي آمد هايي از بعد امنيت انساني داشته است؟ در پاسخ به اين پرسش و به عنوان فرضيه بايد عنوان نمود كه: افراط گرايي مذهبي در خاورميانه، پس از 2014، پيا مدهاي منفي براي امنيت انساني منطقه به ويژه عراق و سوريه به همراه داشته، كه در اين ميان بيشترين خسارت از ابعاد غذائي، بهداشتي و زيست محيطي بوده است. روش پژوهشي اين مقاله توصييفي _ تحليلي است و براساس نظريه امنيت انساني، ابعاد مختلف امنيت منطقه خاورميانه به ويژه عراق و سوريه مورد بررسي قرار مي‌گيرد.