عنوان مقاله :
نحوه تصميم‌گيري ديوان بين‌المللي دادگستري در موارد خلأ حقوقي
عنوان به زبان ديگر :
How the International Court of Justice Decided on cases of non liquet
پديد آورندگان :
محبي، محسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - دانشكده حقوق، الهيات و علوم سياسي , بذّار، وحيد دانشگاه علامه طباطبائي
كليدواژه :
خلأ حقوقي , ديوان بين‌المللي دادگستري , قضيه پناهندگي , نظريه مشورتي سلاح‌هاي هسته‌اي , نظريه مشورتي كوزوو
چكيده فارسي :
برخي از تصميم‌ها و اظهارنظرهاي ديوان بين‌المللي دادگستري اين پرسش را ايجاد كرده است كه آيا ديوان مي‌تواند با اعلام خلأ حقوقي به دلايلي همچون عدم تدقيق، كفايت يا فقدان حقوق قابل‌اجرا از اتخاذ تصميم امتناع كند؟ برخي صاحب‌نظران با اشاره به اظهارنظر ديوان در بند 105(2)(ث) نظريه مشورتي قانوني بودن تهديد يا توسل به سلاح‌هاي هسته‌اي (1996) به اين پرسش پاسخ مثبت مي دهند. با توجه به وظيفه خطير ديوان در حل و فصل قضايي اختلافات به عنوان يكي از روش‌هاي مؤثر فيصله مسالمت‌آميز اختلافات ميان دولت‌ها كه بدون ترديد در راستاي حفظ صلح و امنيت بين‌المللي و پيشگيري از توسل به زور در روابط بين‌الدولي خواهد بود، بنظر نمي‌رسد كه ديوان بتواند با اعلام خلأ حقوقي، قضاياي مطروح نزد آن را حل نشده رها كند. پرسش اصلي كه اين مقاله به آن مي‌پردازد اين است كه آيا بر اساس اساسنامه، قواعد و اصول قابل اعمال در ديوان به عنوان ركن قضايي اصلي سازمان ملل متحد و با توجه به رويه آن، ديوان مي‌تواند با اعلام خلأ حقوقي، از تصميم‌گيري در قضاياي تحت رسيدگي امتناع كند؟
چكيده لاتين :
Some of the decisions and opinions of International Court of Justice have raised the question whether The Court can refuse to make a decision by declaring non liquet for reasons such as lack of clarification, adequacy or lack of applicable law? Some experts provide a positive answer to this question with reference to The Court's opinion in paragraph 105(2)(e) of the advisory opinion on the legality of the threat or use of nuclear weapons (1996). Given the crucial role of The Court in resolving the disputes as an effective means of peaceful dispute settlement between states, which undoubtedly contribute towards the maintenance of international peace and security, it would appear that the Court could not refuse to make a decision by declaring non liquet. The main question that this article deals with is whether, in accordance with the statute, rules and principles applicable in The Court as the principal judicial organ of the United Nations, and in accordance with its case law, The Court may refuse to make a decision by declaring non liquet?
عنوان نشريه :
مطالعات حقوقي
