تاثير آموزش حل مساله بر ابعاد راهبردهاي مقابله با استرس و مسئوليت پذيري دانشجويان

The Effect of Problem-Solving Training on the Students Stress Coping Strategies and Responsibility

مقدمه: هدف از اين تحقيق تعيين تأثير آموزش حل مسئله بر راهبردهاي مقابله بر استرس و مسئوليت­پذيري دانشجويان است. روش: تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش نيمه آزمايشي با گروه شاهد و آزمايشي و از نوع طرح پيش آزمون ـ پس آزمون است. جامعه آماري اين تحقيق شامل دانشجويان كارشناسي آموزش از دور است كه با روش نمونه ­گيري در دسترس 40 نفر از بين اين افراد انتخاب و در دو گروه آزمايش (20 نفر) و گواه (20 نفر) گمارش شدند. ابزار تحقيق پرسشنامه راهبردهاي مقابله با استرس لازاروس و فولكمن (1988) و پرسشنامه مسئوليت­ پذيري نعمتي (1387) است. براي تجزيه و تحليل داده­ها از تحليل كواريانس استفاده شد. يافته­ ها: داده­هاي جمع­ آوري شده توسط نرم افزار Spss و با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تحليل شدند، نتايج تحليل نشان داد آموزش حل مسئله بر ابعاد راهبردهاي مقابله با استرس (راهبردهاي مسئله­ مدار و هيجان­ مدار) و همچنين مسئوليت­ پذيري دانشجويان تأثيرگذار است و گروه آزمايش بعد از آموزش بيشتر از روش­هاي مسئله­ مدار استفاده كرده بودند. نتيجه­ گيري: با توجه به اينكه مسئله مداري ميزان توانايي افراد براي مواجه با مسائل روز آن­هاست و بر اساس نتايج تحقيق آموزش حل ­مسئله مي­ تواند اين توانايي را در دانشجويان افزايش داده و باعث ارتقاء توانمندي­ هاي آن­ها براي مواجه با مشكلات و حل آن­ها باشد توصيه مي ­شود، آموزش حل­ مسئله در تقويت مهارت­هاي دانشجويان مورد توجه قرار گيرد و از طريق برنامه‌هاي آموزشي و دانشگاهي پرورش يابد.

Introduction: The purpose of this study is to examine the effects of problem-solving training on the stress coping strategies and responsibility of distance education students. Method: The present research is quasi-experimental with control and experimental groups with pre-test and post-test. The statistical population of the study consisted of undergraduate students of distance education system among whom 40 were selected through available sampling method and assigned in two experimental (n = 20) and control (n = 20) groups. The research instruments for collecting data consisted of Lazarus and Folkman's (1988) Stress Coping Strategies Questionnaire and Nematic Responsibility Questionnaire (2008). Using SPSS software version 21, Covariance analysis was used for data analysis. Results: The results showed that problem solving training influenced the dimensions of stress coping strategies (problem-based and emotional-based strategies) as well as students' responsibility and the experimental group used problem solving methods more after training. Conclusion: Given that problem solving is the ability of individuals to deal with their daily problems, and based on the results of the research, problem solving training can increase this ability in students and enhance their ability to face problems. So it is recommended that problem-solving instruction be emphasized in enhancing students' skills and provided through academic and educational programs.