ردّپاي جرم سازمان يافته در فقه با نگرشي بر توطئه إفك

امروزه جرائم غالباً به صورت گروهي و سازمان يافته واقع مي شوند، به طوريكه اين نوع جرائم به سبب اوصاف خاص آنها، تهديدي اساسي براي جوامع داخلي و بين المللي به شمار مي روند و از همين رو، ريشه يابي آن در منابع فقهي حائز اهميت است. يافته هاي پژوهش با روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از جمع آوري اطلاعات كتابخانه اي به دست آمده است كه سعي شده سازمان يافتگي جرم را به طور موردي در توطئۀ إفك كه از مهمترين جريان هاي سياسي ضد حكومت پيامبر در صدر اسلام است، مورد واكاوي و تحليل قرار دهد. نتيجه به دست آمده حاكي از آن است كه اگرچه تمامي اوصاف و مقوّمات سازمان يافتگي در توطئه افك قابل جستجو نيست، ولي با توجه به قيد عصبه در توطئه افك، اوصاف اساسي سازماني افتگي قابل استنباط است و از آن مي توان به عنوان نشانه و ردّپايي از سازمان يافتگي جرم در منابع فقهي اذعان كرد.